Edebiyat terimi olarak Ağız: Bir anadilin herhangi bir şivesi içinde var olan söyleyiş farkıdır. Ağız, bir dilin aynı ülke içindeki konuşma farklılıklarıdır. Ağızlarda dilbilgisi ve sözcükler farklı değildir, ancak bazı sesler değişik söylenir. Rumeli ağzı, Karadeniz ağzı gibi.
Coğrafya terimi olarak Ağız: Akarsuyun denize ulaştığı yer.
Türkçe-Dil Bilgisi terimi olarak Ağız: 1. Bir ülkede dilin, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği.
2. Bir dilin veya bir lehçenin yazı diline oranla ve çoğunlukla ses, bazen de şekil, anlam ve söz varlığı bakımından birbirinden az çok ayrılan konuşma biçimleri: Türkiye Türkçesinin İstanbul ağzı, Aydın ağzı.
2. Bir dilin veya bir lehçenin yazı diline oranla ve çoğunlukla ses, bazen de şekil, anlam ve söz varlığı bakımından birbirinden az çok ayrılan konuşma biçimleri: Türkiye Türkçesinin İstanbul ağzı, Aydın ağzı.
Diksiyon ve Hitabet terimi olarak Ağız: 1. Ulusal sınırlar içinde kullanılan dilin farklı coğrafi bölgelerdeki söyleyiş biçimine ağız denir. Karadeniz ağzı, İstanbul ağzı, Ege ağzı vs.
● Her dil veya lehçenin kendi içinde ağızları vardır.
● Ağızlar halkın kullandığı doğal konuşma biçimleridir.
● Gelişmiş her dilin içerisinde yeni ve farklı ağızlar ortaya çıkabilir.
● Ancak, her dilin tek bir edebi ağzı vardır.
● Türkiye Türkçesinin edebi ağzı İstanbul ağzıdır.
2. Herhangi bir dil veya lehçenin daha çok söyleyiş (telaffuz) özelliklerine bağlı olarak oluşan mahalli kollarıdır. Her dil veya lehçenin kendi içinde ağızları vardır. Ağızlar halkın kullandığı doğal konuşma biçimleridir. Gelişmiş her dilin içerisinde yeni ve farklı ağızlar ortaya çıkabilir. Ancak, her dilin tek bir edebi ağzı vardır. Türkiye Türkçesinin edebi ağzı İstanbul ağzıdır. Örneğin; Türkiye Türkçesinin Erzurum, Trabzon, Denizli gibi çok sayıda ağzı mevcuttur.
● Her dil veya lehçenin kendi içinde ağızları vardır.
● Ağızlar halkın kullandığı doğal konuşma biçimleridir.
● Gelişmiş her dilin içerisinde yeni ve farklı ağızlar ortaya çıkabilir.
● Ancak, her dilin tek bir edebi ağzı vardır.
● Türkiye Türkçesinin edebi ağzı İstanbul ağzıdır.
2. Herhangi bir dil veya lehçenin daha çok söyleyiş (telaffuz) özelliklerine bağlı olarak oluşan mahalli kollarıdır. Her dil veya lehçenin kendi içinde ağızları vardır. Ağızlar halkın kullandığı doğal konuşma biçimleridir. Gelişmiş her dilin içerisinde yeni ve farklı ağızlar ortaya çıkabilir. Ancak, her dilin tek bir edebi ağzı vardır. Türkiye Türkçesinin edebi ağzı İstanbul ağzıdır. Örneğin; Türkiye Türkçesinin Erzurum, Trabzon, Denizli gibi çok sayıda ağzı mevcuttur.
Sunuculuk-Televizyonculuk terimi olarak Ağız: Aynı dil içinde ses, şekil, söz dizimi ve anlamca farklılıklar gösterebilen, belli yerleşim bölgelerine veya sınıflara özgü olan konuşma dili.
Fen Bilimleri terimi olarak Ağız: Sindim sisteminin ilk bölümünü meydana getiren ağız, beslenme, solunum ve konuşma ile ilgili fonksiyonları yapar.
Kur'an-ı Kerim terimi olarak Ağız: Aynı dil içinde ses, şekil, söz dizimi ve anlamca farklılıklar gösterebilen, belli yerleşim bölgelerine veya sınıflara özgü olan konuşma dili.
Tiyatro terimi olarak Ağız: Yöresel konuşma dili. Anadolu ağzı, İstanbul ağzı. Uç bölge ve sınıflara göre değişen konuşma şekli.
Benzer Tiyatro Terimleri:
- Özel Bölme Sorumlusu Tiyatrolarda özel localara bakan görevli.
- Ortaoyunu Türk doğaçlama halk tiyatrosu. Kol oyunlarından gelişerek 19. yüzyılda
- Bulvar KomedyasI XIX.yüzyılda, Fransa'da kentsoylu melodramlarından çıkmış, sıradan sey
- Klasik Komedya 17. yüzyılda, Fransa'da Moliere ve 18. yüzyılda Almanya'da Lessing kom
- Takipçi Takip eden ışık için kullanılan kısaltmadır. Göstericinin bir ışık kon
- Jelatin Süzgeç Işıldakların önüne konulan renkli, yanmaz jelatin süzgeç. Sahne ışıkla
- Müzikli Tiyatro Büyük bir kesimi ezgiler ve danslarla gelişen, ama dramatik konuşma öğ
- Yeni Komedya Antik Yunan komedyasının aşağı yukarı İÖ 330 tarihlerinde ortaya çıkan
- Geçme Menteşe Araya takılan bir pim ile sıkıca birbirine bağlanabilen iki menteşe ya
- Akustik Tiyatro, konser salonu ve benzeri kapalı yerlerin, sesleri bozmadan