Tarih terimi olarak Akropolis: İlkçağda Yunanistan'da ve Anadolu'da yüksek yerlerde kurulan, çevresi sağlam surlarla kuşatılmış,içinde saray, tapınak ve askeri garnizon bulunan kent.
Arkeoloji terimi olarak Akropolis: Antik Yunan kentlerinin en yüksek tepesinde bulunan, savunma amacıyla genellikle sarp bir tepe üzerine inşa edilen özel bölge.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Determinatif Eski Uygarlıklara ait yazıların çözümü sırasında yararlanılan ve genel
- Comitatenses Roma İmparatorluğu'nda bir savaş alanından diğerine kolaylıkla aktarıl
- Pilastr Eski Yunanistan'da dörtgen biçimli ve duvara bağlı yarım sütunlara ver
- Minotauros Mitolojiye göre Girit'te labirentlerde yaşayan ve çocukları yiyen boğa
- Puttini Sanatsal tasvirlerdeki küçük erkek çocuklara verilen ad.
- Hieron İnsanlarca kutsal kabul edilen alan, tapınak ya da kutsal yerlere veri
- Hellenik Yunanlı ya da Yunanca konuşan anlamında, fakat özellikle Kuzey Yunanis
- Curia Latince kelime anlamı 'kardeşler topluluğu'dur. Roma İmparatorluğu'nda
- Heykel Heykel, sanatsal bir bakış açısıyla yapılan üç boyutlu formlardır. Hey
- Metop Dor düzeninde baştaban üzerinde yer alan kabartmalı, kabartmasız, kare