Fizik terimi olarak Beta parçacığı: Radyoaktif bir maddenin ortama salmış olduğu elektron.
Fizik terimi olarak Beta parçacığı: Radyoaktif bir maddenin ortama salmış olduğu elektron.
Kimya terimi olarak Beta Parçacığı: Radyoaktif bir elementin çekirdeğindeki bir nötronun bir protona dönüşmesi ile açığa çıkan elektron
Benzer Kimya Terimleri:
- Aldehit Karbonil grubu bağlarından en az birine H bağlanan bileşikler aldehit,
- Fisyon (Bölünme) Tepkimeleri Büyük kütle numaralı atomların hızlandırılmış nötronlarla bombardımanı
- Pik demiri Yüksek sıcaklıklarda elde edilen ve saf olmayan demir.
- Ortalama serbest yol Bir gaz molekülünün ortalama olarak iki çarpışma arasında aldığı yol.
- Pigment Eklendiği maddeye rengini verme özelliği olan doğal ya da yapay madde.
- Derişik Çözelti Başka bir çözeltiye göre çözüneni çok olan çözelti.
- Katı Asfalt Sıvı asfalta kum, çakıl ilavesiyle elde edilen yollara serilen asfalt
- Füzyon Hafif çekirdeklerin bir araya gelerek daha ağır çekirdekleri meydana g
- Değerlik Bir elementin verdiği veya aldığı elektron sayısı.
- İç enerji Sistemin toplam enerjisi.