Osmanlıca terimi olarak Çelebi: Efendi, kibar, görgülü ve ince kişi. Eskiden "bay" yerine kullanılan bir unvan. Bektaşi ve Mevlevi pirlerinin en büyüğüne verilen unvan
Tarih terimi olarak Çelebi: Önceleri Mevlevî tarikatının başında bulunan kimseye denirdi. Osmanlı şehzadeleri için de kullanılmış bir unvandır. Daha sonra şair, müzisyen ve padişah yakınlarına da Çelebi denmiştir.
İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük terimi olarak Çelebi: Osmanlılarda XV. yüzyıla kadar padişah oğullarına, Mevlana soyundan gelenlere verilen san.
Benzer İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Terimleri:
- Şahadet Yüksek bir ülkü uğrunda ölme, şehit olma (Şehitlik).
- Sorguç Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, tuğ.
- Tümen Tugayla kolordu arasında yer alan birlik, fırka.
- İrtikâp 1- Kötü iş yapma, kötülük etme. 2- Yiyicilik. 3- Yalan söyleme
- Riayet Sayma, saygı, ağırlama, itibar etme. Uyma, boyun eğme.
- Kışla Askerin oturması için yapılmış büyük yapı.
- Sempatizan Duygudaş.
- Teferruat Ayrıntı.
- Rubu Metrenin kabulünden evvel ipekli, yünlü, basma ve emsali kumaş, bez vb
- Sülfürik Asit Suda çözünerek büyük bir ısı açığa çıkaran, şurup kıvamında, renksiz,