Edebiyat terimi olarak Doğalcılık (Natüralizm): 19. yy sonu ve 20. yy başında etkili olmuştur. Edebiyatta gerçeklik geleneğini daha da ileri götüren doğalcılar, gerçekleri ahlâksal yargılardan, seçici bir bakıştan uzak bir anlatımla ve tam bir bağımlılıkla anlatmayı amaçlar. Doğalcılık, bilimsel belirlenimciliği benimsemesiyle gerçeklikten ayrılır. Doğalcı yazarlar, insanı ahlâksal ve akılsal nitelikleriyle değil, fizyolojik özellikleriyle ele alır. Doğalcı yaklaşıma göre, çevrenin ve kalıtımın ürünü olan bireyler, dıştan gelen toplumsal ve ekonomik baskılar altında ezilir, içten gelen güçlü içgüdüsel dürtülerle davranırlar. Yazgılarını belirleyebilme gücünden yoksun oldukları için yaptıklarından sorumlu değildirler.
Benzer Edebiyat Terimleri:
- Özyaşamsalöyküsel Roman Konusu, yazarının yaşamı olan roman.
- Efsane Tabiatüstü özellikler gösteren kişilerin hayatlarının ve olayların anl
- Methiye Bir kimseyi övmek, yüceltmek amacıyla yazılan şiir.
- Ekspresyonizm Dışavurumculuk.
- Mahlas Beyti Şairin mahlas olarak seçtiği adın geçtiği beyte denir.
- Menkıbe Din büyüklerinin, ermiş kişilerin hayatlarını, yaptıkları olağanüstü i
- Sohbet Bir konunun ya da düşüncenin bir başkasıyla konuşuyormuş gibi işlendiğ
- Kat Anlamla ilgili sanatlardandır. Susmanın söylemekten etkili olacağı yer
- İltizam Şiirde kafiyeyi sağlayan ya da düzyazıda "seci" olarak kullanılan sözc
- Müseddes Divan şiirinde altı dizelik bentlerden oluşan nazım biçimi.