Tarih terimi olarak Pençik: 1- İşçi, hizmetçi.
2- Osmanlı Devleti'nin kuruluş döneminde savaşta elde edilen esirlerin beşte birinin devlete verilmesi ve bunların asker olarak kullanılması.
2- Osmanlı Devleti'nin kuruluş döneminde savaşta elde edilen esirlerin beşte birinin devlete verilmesi ve bunların asker olarak kullanılması.
Osmanlıca terimi olarak Pençik: Asker yetiştirmek için savaş esirlerinden beşte bir oranında ayrılan acemi oğlan adaylarına verilen ad.
Benzer Osmanlıca Terimleri:
- Şehremini Şehremaneti teşkilatının (Belediye) başında olan kişi.
- Arâzi-i mîrîye Mîrî yani devlete ait topraklar, arazi-i emiriyye
- Kaime Resmi kağıt, Kağıt para.
- Su nezareti İlk defa Kanuni Sultan Süleyman döneminde kurulan ve su işlerinden sor
- Mihrap Camilerde kıble yönünde bulunan ve imama ayrılmış olan oyuk veya girin
- Akça Tahtası Sarrafların, idari kalemlerin kisedarların ve resmi dairelerdeki vezne
- Risale Belli bir konuya ayrılmış hacimce küçük kitap, mektup, broşür.
- Arpalık Askeri sınıfından olanlara ek gelir olarak verilen mal veya para.
- Ahitname-i Hümayun Hükümdarın verdiği hat, ferman gibi belgelerin yerine kullanılan tabir
- Baruthane Nazırı Barut imalatı ile uğraşan baruthane nezaretinin yöneticisi.