Ahilik Nedir?
Genellikle Türklerin yaşadığı İslâm ülkelerinde ve daha çok Anadolu'da 13.-14. yüzyıllarda gelişen esnaf dayanışma örgütlerine verilen ad. Asıl adı, babayiğitlik, cömertlik anlamına gelen Fütüvvet'tir. Kurdukları tekkelerin başkanlarına Arapça "ahi" (kardeşim) dedikleri için, bu adla tanınmışlardır. Üyeleri genellikle ergen erkeklerdi. Hepsi çalışırdı. Kazançlarının beşte birini tekkeye verirler, akşam yemeklerini tekkede bir arada yerler, yemekten sonra topluca dinsel törenler yaparlardı. Cimrileri, kendini beğenmişleri, dedikoducuları, bir canlıya acı çektirenleri (kasapları, avcıları, arabacıları vb.) aralarına almazlardı. İlkeleri, özverili, eliaçık, hoşgörülü, güler yüzlü, namuslu olmak, can yakmamak, gönül kırmamaktı. Müslüman olmayanlar örgüt üyesi olamazlardı. Ancak gelen konuk, hangi dinden olursa olsun, tekkelerde ağırlanırdı. Konuk ağırlamada tekkeler arasında bir yarışma vardı. Ahiler, devletin güçsüz düştüğü bölgelerde yönetimi üstlenir, kargaşayı önlerdi. Ahilik Osmanlı Devleti'nin güçlenmesi üzerine esnaf loncalarına dönüşerek varlığını sürdürmüştür. Uluslararası masonluğun bu örgütten esinlenerek kurulduğu sanılmaktadır.
