Fizik terimi olarak Beta parçacığı: Radyoaktif bir maddenin ortama salmış olduğu elektron.
Fizik terimi olarak Beta parçacığı: Radyoaktif bir maddenin ortama salmış olduğu elektron.
Kimya terimi olarak Beta Parçacığı: Radyoaktif bir elementin çekirdeğindeki bir nötronun bir protona dönüşmesi ile açığa çıkan elektron
Benzer Kimya Terimleri:
- Nişasta
Suda çözünmeyen kompleks karbonhidrat. (Bitkiler tarafından fazla glik
- Sabit
Bir fiziksel niceliğe ait değişmez değer. Örneğin : Işık hızı ve Avoga
- Transuranyum Elementleri
Atom numarası 92 den (Uranyum elementinin atom numarasından ) büyük ol
- Metal Bağı
Metal atomları arasında oluşan kimyasal bağ.
- Anestezik
Uyuşturma özelliği olan, vücuda alındığında geçici duyu yitimine neden
- Yükseltgenme
Bir maddenin elektron kaybetmesine yükseltgenme denir. Elektron veren
- Genlik
Bir dalganın durgun durumdan ayrılma miktarı.
- Kimyasal Bağ
1-Aynı ya da farklı cinsten atomları, kuvvetli etkileşimlerle kümeler
- Monosakkarit
Karbonhidratların yapısal özelliğine sahip tek ve basit molekül.
- Alken
