Arkeoloji terimi olarak Cavea: Bir tiyatroda izleyicilerin oturduğu kademeli bölüme verilen ad. Genellikle yamaçlara yaslanan cavea'ların biçimi, ilke olarak yarım yuvarlaktı. Ancak M.Ö. IV. yüzyıldan sonra, kimi tiyatrolarda cavea, tepeden analemma'ya doğru genişletilerek elip biçimini almıştır. Cavea, topografik özelliklere göre değişen, ancak genelde 26-27 derece olan bir açı yapardı. Düzlük alanlarda ise bu açı 10 dereceye inerdi. Cavea eğiminin araziye oranı 1 / 2:26.6′dır.
Sanat terimi olarak Cavea: Antik tiyatrolarda yarım daire planlı, basamaklı oturma alanı.
Benzer Sanat Terimleri:
- Oryantalist Doğu kültürleri üzerine uzman olan.
- Naif Resim Herhangi bir mesleki eğitim görmemiş ressamlarca üretilen ve çocuksu b
- Arabesk 1. Girişik bezeme; Kıvrılarak, birbirinin içinden geçerek uzayıp giden
- Piramit Eski Mısır'daki anıtsal mezar yapıları.
- İlkel İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, primitif.
- Kilit Taşı Bir kemer ya da tonoz eğrisinin en üst noktasına konan ve taşları tuta
- Karnaval Hıristiyanların belli dönemlerde renkli, komik ve şaşırtıcı kılıklara
- Baba Yapılarda dikine konulan ağaçtan destek.
- Stuko Alçı, mermer tozu ve tutkalın karıştırılmasıyla yapılan, kurumadan üze
- Nizam Mimarideki belli formlar ve oranlar sisteminin meydana getirdiği bütün