Arkeoloji terimi olarak Cavea: Bir tiyatroda izleyicilerin oturduğu kademeli bölüme verilen ad. Genellikle yamaçlara yaslanan cavea'ların biçimi, ilke olarak yarım yuvarlaktı. Ancak M.Ö. IV. yüzyıldan sonra, kimi tiyatrolarda cavea, tepeden analemma'ya doğru genişletilerek elip biçimini almıştır. Cavea, topografik özelliklere göre değişen, ancak genelde 26-27 derece olan bir açı yapardı. Düzlük alanlarda ise bu açı 10 dereceye inerdi. Cavea eğiminin araziye oranı 1 / 2:26.6′dır.
Sanat terimi olarak Cavea: Antik tiyatrolarda yarım daire planlı, basamaklı oturma alanı.
Benzer Sanat Terimleri:
- Dilimli Kubbe
1- İçi yarım yuvarlak, dışı dilimli olan kubbe.
2- Tonoz parçaları
- Kaşi
18. Yüzyıla kadar Osmanlılarca Mimaride kullanılan Çiniye verilen isim
- İcra-i Faaliyet Hanları
Konaklama amacı ile değil bir malın üretimi için kulanılan yapılar.
- Temenos
Bir veya birkaç mabedi çevreleyen kutsal alan.
- İçerik
Sözlü veya yazılı anlatımda verilmek istenen öz, düşünce, duygu ve img
- Mavna
Gemilere ve yakın kıyılara yük taşıyan, güvertesiz büyük tekne.
- Nekropol
Toplu mezar. Arkeolojik şehirlerde mezarlıkların ve toplu mezar yerle
- Elevasyon
Cephe çizimine verilen isimdir.
- Frontal (Alınsallık)
Sanat yapıtında insan vücudunun ve özelliklede, omuzdan yukarısıyla ba
- Flaş
Fotoğraf çekimleri sırasında yeterli ışığı sağlamak için kullanılan ay
