Çetin Altan Kimdir?
(1927 İstanbul)romancı, fıkra ve oyun yazarı. Ortaöğrenimini Galatasaray Lisesi'nde, yükseköğrenimini Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde tamamladı. Avukatlık stajını bitirmesine karşın, öğrenciyken başladığı gazetecilik mesleğini sürdürdü. Yazın dünyasına şiir ve küçük düzyazı parçaları ile girmiş, Yeni Adam, Çınaraltı, İstanbul (1943-1945) dergilerinde yayımladığı ilk denemelerini "Üçüncü Mevki" (1946) adlı kitapta toplamıştı. 1946'dan sonra çeşitli Ankara gazetelerinde çalıştı. Sonra İstanbul'a yerleşerek Yeni Gazete, Milliyet, Akşam, Politika, yeniden Milliyet, daha sonra Sabah gazetelerinde fıkra yazarlığı yaptı. 12 Mart döneminde, kovuşturmaya uğrayan yazılarından ötürü hüküm giymiş, cezasını çekerken sağlık nedeniyle cumhurbaşkanınca affedilmişti. Romanlarında toplumsal değişiklikler, baskılar karşısında tam özgürlük arayan bireylerin yaşamlarından derin kesitler yansıtan Altan, oyunlarında küçülen, yoksullaştıkça ahlâksal değerlerini yitiren aileleri sergiler. Başlıca yapıtları: (roman) "Büyük Gözaltı" (1972, Orhan Kemal Roman Ödülü, 1973), "Bir Avuç Gökyüzü" (1974), "Viski" (1975), "Küçük Bahçe" (1978); (basılmış oyunlar) "Çemberler" (1964), "Mor Defter" (1965), "Suçlular" (1965), "Dilekçe ve Tahtırevalli" (1966); (seçilmiş fıkralarından oluşan kitapları) "Taş" (1964), "Sömürgecilerle Savaş" (1965), "Onlar Uyanırken" (1967), "Geçip Giderken" (1968), "Kopuk Kopuk" (1970), "Suçlanan Yazılar" (1970), "Kahrolsun Komünizm Diye Diye" (1976), "Nar Çiçekleri" (1976), "Bir Yumak İnsan" (1977, Türk Dili Kurumu 1978 Deneme Ödülü); "Gölgelerin Gölgesi" (anlatı, 1981) "Al İşte İstanbul" (anlatı, 1981), "2027 Yılının Anıları" (1985), "İdam Edilen 44 Vezir-i Azamın Dramı" (1991), "Kadın, Işık ve Ateş" (1998), "Kral Öldü Yaşasın Kral" (1999), "Sobe" (1999), "Alfabe" (çocuk kitabı, 1997).
