Tarih terimi olarak Divan-I Hümayun: Osmanlı Devleti'nde ilk olarak Orhan Bey zamanında oluşturulan yürütme-danışma kuruludur. Divan-ı Hümayunda siyasal, yönetsel, askeri, mali ve şeri işlerle, her çeşit şikayetlere ve davalara bakılırdı. Divan toplantıları toplumun tüm kesimlerine açıktı. Devletle, devlet uygulamaları veya devlet adamlarıyla ilgili şikayeti olan herkes Divan-ı Hümayuna başvurabilirdi. Divan-ı Hümayun'un asıl üyeleri Sadrazam, Kubbealtı vezirleri, Kaptan Paşa, Rumeli ve Anadolu kazaskerleri, Rumeli Anadolu ve İstanbul defterdarları, Nişancı, ve Yeniçeri ağası idi. Bir de Rumeli beylerbeyi İstanbul'da bulunduğunda divan toplantılarına katılabilirdi. II. Mehmet Devri'ne kadar hükümdarın başkanlığında toplanan divan bundan sonra Baş vezirin başkanlığında toplanmaya başlamıştır. XVI. Yüzyıla kadar her gün toplanırken, bu zamandan sonra haftada dört gün (Pazartesi, Salı, Cumartesi, Pazar) toplanmıştır. Divan-ı Hümayunda bitirilemeyen işler öğleden sonra Sadrazamın konağında toplanan İkindi Divanında görüşülürdü. Divan-ı Hümayunun yetkileri 1731 yılında azaltılarak, yetkiler sadrazamda toplanmıştır. II. Mahmut Dönemi'nda ise tümüyle kaldırılarak yerine nazırlıklar (bakanlıklar) kurulmuştur.
Benzer Tarih Terimleri:
- Miğfer Başı dış darbelerden koruyan, demirden, çelik-ten ya da benzeri sağlam
- Dahiliye Nazırı Osmanlı Devleti'nde II. Mahmut Dönemi'nden itibaren bu günkü İçişleri
- Başkapı Kethüdası Suçluları yakalamak, idam edilmeleri gereken varsa onları idam etmekle
- Kethüda Büyük devlet adamları ile zenginlerin işlerini gören kimse. Kâhya.
- Fetva Emini Şeyhülislâm kapısında fetva hazırlamak ve şeriat mahkemelerince verilm
- Miralay Albay
- Mecelle 1- Tanzimat'tan sonra çıkarılan İslam Medeni Yasasıdır. Ahmet Cevd
- Ahkâm Hükümler.
- Farmakoloji Tıp ilaçlarının etkilerini ve kullanılışını inceleyen bilim dalı.
- Sübvansiyon Bir ürüne vb. devletçe yapılan yardım.