Türkçe-Dil Bilgisi terimi olarak Ek Fiil: Eski Türkçede er- yardımcı fiilinin er->ir->i- biçiminde ekleşmesinden oluşan, ad soylu kelimelerin yüklem olarak kullanılmasını sağlayan ve birleşik fiil çekimlerinde de görev alan fiil. Şahıslara göre çekiminde +ım/+um, +sın/+sun, +sınız/+sunuz, dırlar/+durlar şekillerine girer: çalışkan+ım, çalışkan+sın, çalışkan+dır, çalışkan+ız, çalışkan+sınız, çalışkan+dırlar gibi. Ek fiilin olumsuzu değil kelimesi ile kurulur: Eski değildir. Ek fiilin hikaye, rivayet ve şart biçimleri şahıs ekleri ile genişletilmiş -dı/-du, -mış/-muş, -sa ekleri ile kurulur: çalışkan-dım (<çalışkan-i-dim), çalışkan değildim (<çalışkan değil-i-dim) vb.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri:
- Geçişsiz Eylem
Nesne ile kullanılamayan eylem.
- Harf
Bir dilin başlıca seslerini yazıda göstermeye yarayan ve alfabeyi oluş
- Sıfat Tamlaması
Somut, soyut adları ve kavramları çeşitli yönleriyle nitelemek veya be
- Topluluk Sayı Sıfatı
Asıl sayı sıfatlarına gelerek belirttikleri nesneler arasında yakınlık
- Anlam Daralması
Sözcükler, anlamda daralma ya da genişleme yoluyla başka bir anlama ge
- Fabl
Kahramanlarının çoğu, hayvanlardan, bitkilerden seçilen, sonunda bir a
- Şive
1. Bir dilin bilinen tarihsel süreci içinde ortaya çıkan, ses ve biçim
- Ses Daralması
"a,e" geniş ünlüsüyle biten sözcüklere "-yor" şimdiki zaman eki getiri
- Durum Gösterme Ekleri
Adın cümle içinde bulunduğu dil bilgisi şekli; yalın veya eklerle geni
- Birleşik Sözcük
Ses düşmesi, ses türemesi, sözcük türü kayması veya anlam kayması bakı
