Türkçe-Dil Bilgisi terimi olarak Ek Fiil: Eski Türkçede er- yardımcı fiilinin er->ir->i- biçiminde ekleşmesinden oluşan, ad soylu kelimelerin yüklem olarak kullanılmasını sağlayan ve birleşik fiil çekimlerinde de görev alan fiil. Şahıslara göre çekiminde +ım/+um, +sın/+sun, +sınız/+sunuz, dırlar/+durlar şekillerine girer: çalışkan+ım, çalışkan+sın, çalışkan+dır, çalışkan+ız, çalışkan+sınız, çalışkan+dırlar gibi. Ek fiilin olumsuzu değil kelimesi ile kurulur: Eski değildir. Ek fiilin hikaye, rivayet ve şart biçimleri şahıs ekleri ile genişletilmiş -dı/-du, -mış/-muş, -sa ekleri ile kurulur: çalışkan-dım (<çalışkan-i-dim), çalışkan değildim (<çalışkan değil-i-dim) vb.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri:
- Tamlama
Bir adın başka bir ad, zamir veya sıfatla birlikte oluşturduğu kelime
- Ettirgen Fiiller
Geçişli fiillerin "-r, -ar, -er, -t, -tır" ekleriyle geçişlilik derece
- Karşılaştırma Zarfları
Bir fiilin, sıfatın veya zarfın derecesini belirten zarf. Bu derecelen
- Birleşik Cümleler
İçinde esas yargının bulunduğu bir temel cümle ile, temel cümleyi anla
- İyelik Ekleri
Adın karşıladığı nesnenin bir şahsa veya nesneye ait olduğunu belirten
- Asıl Sayı Sıfatı
Varlıkların sayısını kesin olarak bildiren sıfat. Sıfat "bir, iki, üç"
- Adlaşmış Sıfat
Nitelediği ad düşmüş sıfat.
- Anlam Kayması
Sözcüğün eskiden yansıttığı kavramdan bütünüyle farklı, yeni bir kavra
- Dönüşlü Çatı
Eylemin "-I, -n" dönüşlülük eklerinden birini almasıyla oluşan ve özne
- Ahenk
Uyum
