Arkeoloji terimi olarak Eklemeli (Eklentili) Diller: Sözcüklerin kökenlerini etkilemeden, önek, sonek ya da ara ek katılması. Bu terim, çekimli ya da ayrışkan olmayan dilleri ifade eder. Eklemeli dillerin en tanınmışları Altay dilleridir. Bu dillerin en önemli örnekleri Türkçe ve Moğolca'dır. Fakat bu aileye Japonca ve Macarca gibi birbirinden çok uzak bölgelerde konuşulan diller de dahil edilebilir. (Osmanlıca=İltisaki diller).
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Pleb
Roma'da avam sınıfını oluşturan halka ve özgür köylülere verilen ad. T
- Tığ
Tezhipte desenin bitiminde, ciltte şemse ve köşebent kenarlarında kull
- Ulu Cami
Her şehrin ya da büyükçe yerleşme merkezinin en büyük camii. Cuma nama
- Hasidim
İbranice 'hasid' (=dindar) kelimesinden türetilmiş olan bu sözcük, iki
- Hippeis
Solan zamanında Atina kent devletinde süvari sınıfına dâhil yurttaşlar
- Müselsel
Bütün harfleri ve kelimeleri birbirlerine bitişik olarak yazılan bir y
- Caput Mundi
Latince'de dünyanın başkenti anlamına gelen sözcük.
- Kûfî Yazı
Arap harflerinin düz ve köşeli olarak kullanılmasıyla oluşmuş erken üs
- Uluslararası Gotik
14. yüzyıl sonunda ilk kez Fransız sarayında beliren bir sanat üslubu.
- Skene
Roma tiyatrosunun sahne binası.
