Faust Romanı
Goethe'nin iki bölümlük trajedisi. 1773-1832 yılları arasında yazıldı. Birinci bölümün tam basımı 1808'de gerçekleştirildi. 15. yüzyılda oluşan bir efsaneyi temel alan yapıtın bu ilk bölümünde Goethe, kişisel anılarını efsanenin anlattıklarıyla bağdaştırır. Faust'un kaderi, Tanrı ile şeytan arasında pazarlık konusu olur. Oyunun düğüm noktası, insanlığın zaman zaman yanılsa da aslında iyi olduğuna inanan Tanrı ile, kötünün, şüphenin, inançsızlığın temsilcisi olan Mefisto arasında tutuşulmuş bir bahistir. Faust, bilgi tutkusu ve yaşamdan tat alma isteği içinde ruhunu şeytan Mefisto'ya teslim eder. Efendisi Faust'u memnun edecek zevkler arayan Mefisto, onu Cadılar Mutfağı'na (Hexenküche) götürür. Faust, masum Gretchen'i baştan çıkarır, sonra da kızı yüzüstü bırakır. Gretchen ondan olan çocuğunu öldürür, hapse girer. Sonunda Gretchen, Faust'un kolları arasında can verir. Faust, artan yaşama sevincini böylece suç işlerken ödemiş olur. "Faust" trajedisinin ikinci bölümü Goethe'nin ölümünden sonra yayımlandı. Bu bölümde Faust, Yunan mitolojisinin kahramanlarından Helena ile evlenir. Oğullarının ölümünden sonra Helena yeraltı dünyasına döner. Faust ise, Helena ile yaşadığı hayatın sonucu klasik güzelliği tanır, onun eğitici gücüyle olgunlaşır. Gerçeği, insanlığa yararlı olmak gibi yüce bir kavramda bulur. Yaşamı boyunca birçok kez yanılıp kötülük işler, ama doğruya ve iyiye olan inancını yitirmez, sonunda Tanrı'ya kendini affettirir. Yapıtın ikinci bölümü düşünce ve simge gücü yönünden çok zengindir. Goethe, Faust aracılığıyla insanlığın bütün sorunlarını, kendi bilgeliğini ve deneyimlerini usta bir biçim anlayışıyla ortaya koyar.
