Memur: kamu hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevleri yapmak üzere Men: yasak etme; bırakmama; durdurma; esirgeme; vermeme; önleme Men etmek: engellemek; yasaklamak Men'i Muaraza Davası: Bir mal üzerinde;başka bir kimse tarafından ileri sürülen hak veya yapıları Men'i Müdahale: Bir gayrimenkulün haksız işgali halinde açılan dava ve sonuçta verilen kara Menşe: kaynak; kök; başlangıç Menâfi: menfaatler; yararlar; çıkarlar Menafiiumumiye: Kamu yararı Menafil: yararlar Menba': kaynaklar; çıkış yeri Menfaati amme: kamu yararı Menfî: Olumsuz Menfi edim: borçlunun bir şeyi yapmamak şeklinde icra edeceği edim türü Menfi Zarar: Olumsuz zaradır. Menfii Tesbit: Borçlu olmadığının tespiti Sponsorlu Bağlantılar Menkul: taşınır; taşınır mal Menkuz: bozulan Menşe: kaynak; kök; başlangıç Mer'i: yürürlükte; geçerli Mera: bir veya birkaç köy veya beldeye ayrı ayrı veya ortak olarak,hayv Merbut: bağlı Merci: Başvurulacak yer veya makam. Merhun: rehnedilen mal Meriyet: yürürlük Mersule: Gönderilen Mesağ: izin; ruhsat; cevaz Mesaha: ölçme; ölçümleme Mesail: meseleler Mesâkin: meskenler; oturulacak yerler Meskûn: içinde insan oturan; oturulan; yerleşilmiş Sponsorlu Bağlantılar DİĞER SAYFALAR :« Önceki12...434445464748495051...8384Sonraki »Hukuk Terimleri Sözlüğünde 2517 Terim Kayıtlı