Edebiyat terimi olarak İbda: Yaşanılan dönemin sanat anlayışı içinde olağanüstü bir eser yaratma. Örneğin Fuzûlî'nin Leyla vü Mecnun'u, Şeyh Galib'in Hüsn-ü Aşkı birer ibda kabul edilir. İbda eser verebilenlere mübdi, ibdakâr, eserleri de bedia olarak adlandırılır.
Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) terimi olarak İbda: Kreasyon. Sanatın her devirde ve her yüzyıla ait bütün ayrıntılarını bildikten sonra, şimdiye kadar yapılmamış, yeni bir çığır açma; yeni, ayrı ve bir esasa bağlanmış üstün örnekler.
Kur'an-ı Kerim terimi olarak İbda: Yaratma, yoktan var etme.
Benzer Kur'an-ı Kerim Terimleri:
- Muteber Saygın, itibarı olan, hatırı sayılır, sözü geçer.
- Tashih Düzeltme, düzeltim, düzelti.
- Nail Erişmiş, ele geçirmiş, başarmış, kazanmış, ulaşmış.
- Vasiyet Bir kimsenin ölümünden sonra yapılmasını istediği şey.
- Mahsus 1. Özgü. 2. Biri veya bir şey için ayrılmış. 3. Özel. 4. Özel
- Ahlak-ı Zemime (Ahlakı Zemime) Beğenilmeyen, kötü ahlak.
- Kerem Ululuk, büyüklük, asalet, iyi, cömert, iyilik, cömertlik, af, bağış an
- Cüz Kur'an-ı Kerim'in yirmi sayfadan oluşan otuz bölümünden her biri.
- Maslahat İnsanlığın yararına olan şeyler. Önemli iş, mesele.
- Mazhar Olmak İyi bir şeye ermek, ulaşmak.