Ekonomi, Bankacılık terimi olarak İç Borçlar: Hükümetin ülke sınırları içinde kişi ve kurumlara ulusal para cinsinden borçlanmasıdır. Bu borçlanmanın iktisadi niteliği, satın alma gücünün özel ve kamusal kesimler arasında el değiştirmesidir. İç borçlanmada ülkenin kullanabileceği kaynaklara bir ek söz konusu değildir. Devlet, en yaygın yöntemle halka ve kurumlara sattığı kağıda bağlı bono, tahvil ve kağıda bağlı olmayan yöntemlerle borçlanabilir. İç Borçlanma; kısa-uzun vadeli, teminatlı-teminatsız ve zorunlu-gönüllü olarak üç gruba ayrılabilir.
Benzer Ekonomi, Bankacılık Terimleri:
- Fiyat Kotasyonu Vermek
Piyasa yapıcının görevli olduğu sermaye piyasası aracında seans sırası
- Volatilite Oynaklık
Bir menkul kıymetin fiyatının veya piyasanın genelinin kısa bir zaman
- A Tipi Yatırım Fonu
Hisse senedi ağırlıklı yatırım fonlarıdır. Portföy değerinin en az yüz
- Dekont
Bankacılıkta yapılan işlemlerin (örneğin bir hesaba yatırılan ve çeki
- Son Kredi Mercii
Merkez bankalarının, para otoritesi olma sıfatları ve finansal istikra
- Merkez Bankası
Fiyat istikrarını sağlamak, para piyasasını düzenlemek, bankacılık sis
- Reyting
İhraçcıların (şirket, devlet, vs.) ihraç ettikleri borç niteliğindeki
- Karşılıklı Fon
Sürekli olarak yeni hisse senetleri sunan ve talep edildiğinde bunları
- Zorunlu Karşılık
Bankaların, bazı pasif kalemlerin belli bir oranı olarak hesaplanan ve
- Banka
Gerçek ve tüzel kişilerin tasarruflarını toplayarak, bunları gelir sağ
