İlhan Berk Kimdir?
(1918 Manisa), şair. Ortaöğrenimini Balıkesir Necatibey İlköğretmen Okulu'nda, yükseköğrenimini Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümü'nde tamamladı. Ziraat Bankası Genel Müdürlüğü Yayın Bürosu'na çevirmen olarak girdi. 1970'te emekliye ayrıldı. İlk denemelerini birleştiren "Güneşi Yakanların Selâmı"ndan (1935) sonra 1955'e kadar toplumsal gerçekçi anlayışa bağlı bir şair olarak tanınan Berk'in şiirleri Servet-i Fünun, Ses, Yığın, Yeryüzü, Kaynak, Yeditepe dergilerinde yayımlandı. Ülke gerçeklerine bakarak yeni deyişler, uyumlar aradı. Şiiri "soyut bir yolculuk" olarak tanımlama anlayışının örneklerinde ise yeni bir İlhan Berk, eski anlayışıyla birlikte özü de, anlamı da yadsıdı. 1965'ten sonraki ürünlerinde yeniden içeriğe önem verdi; yer yer toplumsal temalar işledi. Yapıtları: "Güneşi Yakanların Selâmı" (1935), "İstanbul" (1947), "Günaydın Yeryüzü" (1952), "Türkiye Şarkısı" (1953), "Köroğlu" (1955), "Galile Denizi" (1958), "Çivi Yazısı" (1960), "Otağ" (1961), "Mısırkalyoniğne" (1962), "Âşıkhane" (1968), "Şenlikname" (1972), "Taş Baskısı" (1975), "Atlas" (1975), "Kül" (1979, Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü, 1979), "İstanbul Kitabı" (1979, Behçet Necatigil Şiir Ödülü, 1980), "Şifalı Otlar Kitabı" (1982), "Günaydın Yeryüzü" (üç kitabının yeni basımı, 1982), "Deniz Eskisi" (şiirler, 1982), "Bir Uzun Adam" (anlatı, 1982), "El Yazılarına Vuruyor Güneş" (günce, 1983), "Şiirin Gizli Tarihi" (1983), "Delta ve Çocuk" (1984), "Galata" (1985), "Pera" (1990), "Avluya Düşen Gölge" (1996), "Şeyler Kitabı" (1997), "Çok Yaşasın Sayılar" (1998), "Kült Kitap" (1999).
