Türkçe-Dil Bilgisi terimi olarak Kelime: 1. Tek başına anlamı olan ya da cümle kuruluşlarında anlamın tamamlanmasına yardım eden ses veya ses topluluğuna sözcük (kelime) denir.
2. Bir veya birden çok heceli ses öbeklerinden oluşan, aynı dili konuşan kişiler arasında zihinde tek başına kullanıldığında somut veya soyut bir kavrama karşılık olan yahut da somut ve soyut kavramlar arasında geçici ilişkiler kurmaya yarayan dil birimi. Söz, sözcük.
2. Bir veya birden çok heceli ses öbeklerinden oluşan, aynı dili konuşan kişiler arasında zihinde tek başına kullanıldığında somut veya soyut bir kavrama karşılık olan yahut da somut ve soyut kavramlar arasında geçici ilişkiler kurmaya yarayan dil birimi. Söz, sözcük.
Benzer Türkçe-Dil Bilgisi Terimleri:
- Türemiş Sözcükler
Yapım ekleri alarak yeni bir anlam ve biçim kazanmış olan sözcüklere y
- Asıl Ünlem
Her zaman ünlem özelliği gösteren ünlemler.
- Epik Şiir
Kahramanlık yiğitlik, savaş konularını işleyen ya da tarihi bir olayı
- Temel Cümle
Birleşik cümlelerde asıl yargıyı bildiren, yardımcı yargıları sonuca b
- Addan Türemiş Ad
Ad kökü veya gövdesine addan ad yapan ekler getirilerek yapılmış yeni
- Özdeyiş
Bir düşünceyi, bir duyguyu, bir ilkeyi kısa ve kesin bir biçimde anlat
- Sıra Sayı Sıfatı
1. Sayı adlarından +(ı)ncı / +(u)ncu ekiyle kurulan ve sıra kavramı bi
- Ünsüz
1. Ağız kanalında ve diğer ses organlarında bir engelleme, daralma vey
- Şart Birleşik Kipi
Basit zamanlı bir eylemin sonuna ek eylemin koşulunun (-se) getirilmes
- Basit Kipli Eylem
Tek kip eki almış eylem.
