Arkeoloji terimi olarak Klasik Dönem: M.Ö. 480-330 yıllarını içine alan sanatın ulaştığı altın çağı ifade eden dönem. Genellikle, Yunan dehasının en büyük ve en 'saf' ürünlerinin görüldüğü dönem olduğu savunulur.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Pagan (Paien) Roma İmparatorluğu'nda, Hıristiyan karşıtı bir görüş olarak, çoktanrıc
- Stylobat Tapınakta sütunların durduğu platform.
- Neo-Klasik (Türk) 19. yüzyıl sonları ve 20. yüzyıl başlarında bir sanat akımı. Eski Türk
- Mukarnas Kademeli olarak taşmalar yapacak biçimde, aşırtmalı olarak yanyana ve
- Arşitrav Sütunların üzerine yerleştirilen yatay hatıl.
- Stil Galante Zarif üslup. Almanya'da 14. yüzyıl sonu ile 15. yüzyıl başında egemen
- Urne Yakılan cesetlerin küllerinin konulduğu vazo şeklindeki kül kaplarına
- Bazilika Hıristiyanlığa geçişte ve ilk Bizans devrinde oldukça çok sayıda yapıl
- Municipium Merkezden atanan ya da yerinde seçilen bir 'magistra'nın başkanlığında
- Alınlık 1- Tapınağın ön yüzü boyunca ve çatı düzeyinde yer alan ikizkenar üçge