Osmanlıca terimi olarak Mahlas: Eskiden bir şiirin son beytinde kullanılması adet olan, şairlerin kullandığı takma ad.
Tarih terimi olarak Mahlas: Genellikle Divan şiiri ve Türk halk şiiri ozanlarının yapıtlarında kullandıkları ve tanındıkları takma addır.
Edebiyat terimi olarak Mahlas: Kimi şair ve yazarların yapıtlarında kullandıkları takma ad. Özellikle divan edebiyatı şairleri tarafından kullanılmıştır.
Sosyal Bilgiler terimi olarak Mahlas: Takma ad.
Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) terimi olarak Mahlas: Asıl addan başka kullanılan ikinci ada verilen isimdir, şairler şiire başladıkları vakit böyle ikinci bir ad alırlar, onu şiirlerinde kullanırlardı. Devlet memuriyetine girenlerin bazılarına da amirleri tarafından mahlas verilirdi.
Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri:
- Halkâr Gölgesi
Halkâr adı verilen yaldızlı süsleme şekillerinde beliren gölgelere ver
- Reddade
Ayak ile ilgili bilgilere bakınız.
- Fersude
Eskimiş, yıpranmış, solmuş, eski yırtık.
- Hokka
1- İçine mürekkep konulan yuvarlak kap. Çok sanatkârane olanları, kapa
- Çekmek
1- Ebruya desen vermek için at kılı veya tığ ile serpilen boyalara çek
- Yeşil Altın
Altının gümüşle karışmasından meydana gelir, Fransızlar Citron renkli
- Zemin Fırçası
Zeminin büyük ve küçüklüğüne göre kalınlıkları değişir.
- Kalemkâr
Kalemle iş işleyen sanatkâr.
- Sıvama Altın
Kat kat sürülen altın. Bir kat sürülene sürme altın denir.
- Nüsha
1- Bir eserin elle yazılarak çoğaltılmış olanlarından her biri.
2-
