Arkeoloji terimi olarak Manicilik: M.S. III. yüzyılda, İranlı din reformcusu Mani tarafından kurulan dine verilen ad. Zerdüştçülükteki ikincilliği daha da ileri götürerek, bütün maddi ve bedensel olan şeyleri kötü diye niteleyerek reddetmiştir. Bu dine inananlar bir yanda katı bir cinsel oruç uygulayan seçkin zümre ile öte yandan evlenmelerine ve dünyada kanaatkârlıkla yaşamalarına izin verilen sıradan üyelere ayrılıyorlardı. Manicilik M.S. VI. yüzyılda Hıristiyanlık tarafından ezilmiştir.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Peribolos Çevre duvarı.
- Naiskos Eski Yunanistan'da küçük tapınaklara verilen ad.
- Dioecese Roma İmparatoru Diocletianus zamanında, Roma topraklarının ayrıldığı b
- Cella Tapınağın içinde tanrı heykelinin korunduğu kutsal bölüme verilen ad.
- Karanlık Çağlar (Hıristiyan) Genel olarak Batı Roma İmparatorluğu'nun M.S. V. yüzyılda yıkılmasında
- Medrese Yüksek düzeyde öğretim kurumu. Bu amaçla yaptırılmış mimarlık eseri. A
- Mozaik Çini Değişik renklerde sırlanmış levha ve parçaların alçı zemin içinde dond
- Sarissa Sparta ordusunda kullanılan ve boyu 5 metreden uzun mızraklara verilen
- İon Kymationu Yumurta dizisi ya da İon ovolosunun diğer adı.
- Gymnasium Antik dönemde spor ve eğitim faaliyetlerinin yapıldığı okullar.