Tiyatro terimi olarak Meydancı: Anadolu köy oyunlarında oyunları düzenleyenlere verilen adlardan biri.
Tasavvufi-Tasavvuf terimi olarak Meydancı: Dergâhtaki meydan hizmetlerine bakan, mukabele yapılacağı zaman şeyhin postunu semahanede yere seren, âyinden sonra kaldıran, yemek ve mukabele vaktini kuralına göre duyuracak dervişe sala vermesini emreden görevliye Meydancı veya Meydancı Dede, yardımcısına da "Meydancı Yamağı" denir. Mevlevî tekkelerinde "İç Meydancı" ve "Dış Meydancı" diye iki türlü meydancı olurdu, iç Meydancı mutfak işlerine, Dış Meydancı da mutfak dışındaki işlere bakardı.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
- Derviş
Farsça. Fakir, dilenci, dünyadan yüz çeviren, kendini Allah'a veren ki
- Üfürükçü
Nefes etmek, nüsha (muska) yazmak, fala bakmak, cin ve peri çarpmaları
- Ahlak
Arapça, hulk'un çoğuludur. Huylar demektir. Ahlak, insanın manevi seci
- Meyl
Arapça, eğilim, meyletme demektir. Gayeden, temelden habersiz, elde ol
- Âfet
Arapça musibet anlamına bir kelime. Kötü huylarda bulunan zararlar ve
- Sala
Arapça. Ezandan önce, özellikle Cum'a günleri, Hz. Muhammed (s)'i övme
- Peştamal
Farsça, belden aşağı sarılarak giyilen havlu veya bezden yapılmış giys
- Tekke
Tarikat etkinliklerinin yürütüldüğü yapılardır. Tekke, Farsçada dayana
- Şarap
Arapça, içecek şey, anlamında bir kelime. Aşk ve muhabbet anlamına kul
- Vuslat
Arapça, ulaşmak, varmak demektir. Bir şeyin bir şeye ulaşması, bir şey
