Tiyatro terimi olarak Meydancı: Anadolu köy oyunlarında oyunları düzenleyenlere verilen adlardan biri.
Tasavvufi-Tasavvuf terimi olarak Meydancı: Dergâhtaki meydan hizmetlerine bakan, mukabele yapılacağı zaman şeyhin postunu semahanede yere seren, âyinden sonra kaldıran, yemek ve mukabele vaktini kuralına göre duyuracak dervişe sala vermesini emreden görevliye Meydancı veya Meydancı Dede, yardımcısına da "Meydancı Yamağı" denir. Mevlevî tekkelerinde "İç Meydancı" ve "Dış Meydancı" diye iki türlü meydancı olurdu, iç Meydancı mutfak işlerine, Dış Meydancı da mutfak dışındaki işlere bakardı.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
- Post Farsça, hayvan derisi demektir. Tüylü hayvanların, özellikle koç, kurt
- Mürit (Mürid) 1. Arapça, isteyen demektir. Allah'a vuslatı arzu eden, bir başka deyi
- Rabıta Arapça, bağlayan, rapteden demektir. Tasavvufi olarak, müridin zihnî p
- Zaviye Arapça, açı, köşe, evin küçük bir köşesi veya odası gibi manaları ihti
- Ahlak Arapça, hulk'un çoğuludur. Huylar demektir. Ahlak, insanın manevi seci
- Sala Arapça. Ezandan önce, özellikle Cum'a günleri, Hz. Muhammed (s)'i övme
- Üryan Arapça, çıplak demektir. Tasavvuf düşüncesindeki, "çıplak geldik hiç b
- Ağyar Arapça, gayr kelimesinin çoğulu olup, lügatta yabancı, el, başkası gib
- Sıdk Arapça, doğruluk demektir. Sır ve aleniyyenin (içte olanla, dışta olan
- Mürşit (Mürşid) 1. Doğru yolu gösteren, kılavuz. 2. Müritlerine tasavvufu öğreten,