Tiyatro terimi olarak Meydancı: Anadolu köy oyunlarında oyunları düzenleyenlere verilen adlardan biri.
Tasavvufi-Tasavvuf terimi olarak Meydancı: Dergâhtaki meydan hizmetlerine bakan, mukabele yapılacağı zaman şeyhin postunu semahanede yere seren, âyinden sonra kaldıran, yemek ve mukabele vaktini kuralına göre duyuracak dervişe sala vermesini emreden görevliye Meydancı veya Meydancı Dede, yardımcısına da "Meydancı Yamağı" denir. Mevlevî tekkelerinde "İç Meydancı" ve "Dış Meydancı" diye iki türlü meydancı olurdu, iç Meydancı mutfak işlerine, Dış Meydancı da mutfak dışındaki işlere bakardı.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
- Abrizci
Farsça, su döken demektir. Mevlevi tekkelerinde abdesthane temizleyici
- Sofu
Arapça, sûfî kelimesinin bozulmuş şekli. Samimi dindar kişilere sofu d
- Din
Din, akıl sâhiplerini kendi irâde ve istekleriyle dünya ve âhirette sa
- Sanduka
Türbelerde, mezarların üzerine tahtadan sandık şeklinde yapılan ve üst
- Sancaktar
Sancak taşıyan kişiye denir. Aynı mânâda "alemdar" kelimesi de kullanı
- Ahval
Arapça hal kelimesinin çoğuludur, haller demektir.
- Fakîr
Arapça, mala ihtiyacı olan kişi demektir. Fakir, fena fillâh makamında
- Sanem
Arapça, put demektir. Çoğulu asnâm. Kulu, Allah'a vuslattan alıkoyan h
- Cezbelenmek
Zikir veya sohbet sırasında, ansızın yerinden sıçrayarak "Hayy" diye b
- Üç Aylar
Hicrî takvimdeki Receb, Şa'ban ve Ramazan ayları için kullanılan bir t
