Fen Bilimleri terimi olarak Obruk: Yer altı sularının kalkerli ve kalsitli kayaçlarda oluşturdukları büyük mağaralar.
Coğrafya terimi olarak Obruk: Karstik kuyular. Baca veya kuyu şeklinde, keskin köşeli, derin çukurluklara obruk denir. Derinliği 250-300 m'yi bulabilen obrukların bazılarının tabanında göl bulunur. Türkiye'de İç Anadolu'nun güneyinde ve Toroslar'da yaygın olarak obruklar görülür. İçel'deki Cennet-Cehennem mağaraları ve Konya'daki Kızören obruğu ülkemizdeki en güzel örneklerdir.
Genel Türkçe terimi olarak Obruk: İçinde su biriken çukur yer, doğal kuyu.
Benzer Genel Türkçe Terimleri:
- Zaptiye 1. Osmanlı İmparatorluğu'nda toplum güvenliğini sağlamakla görevli ask
- Lipari Çirozluktan sonra yağlanmaya başlayan uskumru.
- Yılgın 1.Yılmış, korkmuş olan. 2. Bıkmış, usanmış. 3. Morali bozulmuş
- Cahiliye Araplarda Müslümanlıktan önceki çağ.
- Manastır Bazı kesin kurallara bağlı rahip veya rahibelerin dünya ile ilgilerini
- Mihrap Cami, mescit gibi yerlerde Kâbe yönünü gösteren, duvarda bulunan ve im
- Çölleşme Çölleşmek işi.
- İlham Esin. Allah'ın Peygamberlerin yüreğine doldurduğu manevi âleme özgü du
- Zihin Canlının duygu ve davranışlar dışındaki ruhsal süreç ve etkinliklerini
- Kem Noksan, eksik. Kötü, fena (göz, söz vb.)