Müzik-Dans terimi olarak Oratoryo (İt.): Kutsal konulu bir metin üstüne çalgılar, koro ve solistlerce seslendirilmek için yazılmış, sahnelenmeyi gerektirmeyen tür. Çeşitli konuları içeren düzenli eserlerin koro ve orkestra için bestelenmiş şekli. Oratoryonun konularının genelini dini eserler oluşturur. Eski müzik sanatının en önemli kollarından biridir. Operanın doğmasında önemli rol oynamış, sonraları yerini tamamıyla bu sanata bırakmıştır. Oratoryo solo parçaları koro ve orkestrayla orijinal bir etki yaratır. Eski oratoryonun ustası Händel'dir. Sonraları geçen yüzyılın başında Haydn'ın yazdığı "yaradılış" ve "Mevsimler" oratoryoları bu türün şaheseri olmuşlardır. Romantik bestecilerden; Liszt, C. Franck Elgar, Bruch, Pfitzner oratoryo bestelemişlerdir. Oratorio (İt.).
Benzer Müzik-Dans Terimleri:
- Toccata
Dokunuş. Tuşlu çalgılar için yazılmış çalgısal parça. Başlangıç parças
- Tril
1- Bir tür süsleme. Notanın, az ya da çok hızlı tempoda, tam ya da yar
- Motif
1- Bir yapıtın kuruluşunun ana öğelerinden biri olarak kullanılan ve b
- Absolute pitch (İng)
Mutlak işitme. Abso¬lute kulak. Yüksek müzik yeteneği.
- Kompozitör
Besteci.
- Dissonant (İt.)
Sert, uyumsuz. Notaların kulağa yanlışmış gibi gelmesi.
- Güçlü
Basit makamlarda dörtlü ile beşlinin ya da beşli ile dörtlünün birleşt
- Bolero Sarabanda
Ağır ritimli bir İspanyol dansı.
- Saksafon
Saksafonlar tek kamışlı, metal sazlardır. İlk yapılışları ise 1840 lı
- Kojan
Altay Türklerinde "şarkı, türkü" anlamında kullanılan sözcük.
