Müzik-Dans terimi olarak Oratoryo (İt.): Kutsal konulu bir metin üstüne çalgılar, koro ve solistlerce seslendirilmek için yazılmış, sahnelenmeyi gerektirmeyen tür. Çeşitli konuları içeren düzenli eserlerin koro ve orkestra için bestelenmiş şekli. Oratoryonun konularının genelini dini eserler oluşturur. Eski müzik sanatının en önemli kollarından biridir. Operanın doğmasında önemli rol oynamış, sonraları yerini tamamıyla bu sanata bırakmıştır. Oratoryo solo parçaları koro ve orkestrayla orijinal bir etki yaratır. Eski oratoryonun ustası Händel'dir. Sonraları geçen yüzyılın başında Haydn'ın yazdığı "yaradılış" ve "Mevsimler" oratoryoları bu türün şaheseri olmuşlardır. Romantik bestecilerden; Liszt, C. Franck Elgar, Bruch, Pfitzner oratoryo bestelemişlerdir. Oratorio (İt.).
Benzer Müzik-Dans Terimleri:
- Estampie (Fr.) Troubadour'ların buluşu olan, danslara eşlikçi, ilk çalgısal müzik biç
- Kasasyon Akşam saatlerinde, küçük topluluklarla, açık havada çalınan, süit biçi
- Senaryo Bir oyunun ya da opera librettosunun iskeletini oluşturan tüm konu. Sc
- Rastlamsal Şansa bırakılmış müzik yöntemi. Indeterminacy (İng.).
- Intermezzo (İt.) 1- Başlangıçtaki anlamına göre, bir oyunun perdeleri arasında dekor de
- Kassation (Alm.) 18. Yüzyılda süitin türlerinden.
- Unca Çengel. Notaların değerini gösteren çengel.
- Lamentabile Acı çekercesine söyleyiş.
- Yöresel Yöre ile ilgili, mahalli.
- Ara Nağme Şarkı, türkü, köçekçe gibi küçük güfteli bestelerde, güftenin iki kıta