Biyoloji terimi olarak Ozon: Molekülünde üç atom bulunan oksijenden oluşan, ağır kokulu, gaz durumundaki basit element.
Fen Bilimleri terimi olarak Ozon: Oksijen elementinin atomlu izotopu durumunda olan ozon, açık mavi ve kokulu bir gazdır. Yoğunluğu, oksijenin yoğunluğunun bir buçuk katı ve sudaki çözünürlüğü, oksijenden daha fazladır. Oksijenin elektrolizi ile elde edilir.
Yeryüzünde yaşayan canlılar için büyük tehlike oluşturan güneşin ultraviyole ışınları ve radyasyon etkisinden canlıları atmosferdeki bu ozon tabakası korur.
Ultraviyole ışınlar havadaki oksijeni moleküllerini parçalayarak atom haline dönüştürür. Yalnız kalan bu atomlar da diğer oksijen molekülleri ile birleşerek ozon haline gelirler. Ardı ardına olan bu oluşum sırasında radyasyon absorbe edilerek tutulur.
Yeryüzünde yaşayan canlılar için büyük tehlike oluşturan güneşin ultraviyole ışınları ve radyasyon etkisinden canlıları atmosferdeki bu ozon tabakası korur.
Ultraviyole ışınlar havadaki oksijeni moleküllerini parçalayarak atom haline dönüştürür. Yalnız kalan bu atomlar da diğer oksijen molekülleri ile birleşerek ozon haline gelirler. Ardı ardına olan bu oluşum sırasında radyasyon absorbe edilerek tutulur.
Benzer Fen Bilimleri Terimleri:
- Lenfatik sistem
Omurgalılarda vücuda yayılmış, kan dolaşım sisteminin uçlarına bağlı i
- Döngü
Birbirini takip eden basamakların tekrarlanması. Çevrim. Örneğin, suyu
- Ebonit
1. Kauçuğun kükürtle işlenmesinden elde edilen plastik madde.
2. Yü
- Arı Döl
Her hangi bir karakter bakımından birbirine eş yani homozigot olan bir
- Radyoaktivite
Bazı atom çekirdeklerinin kendiliğinden ışıma yapması.
- Amilaz
Karbonhidratların sindiriminde etkili olan enzimdir. Ağızda tükürük ta
- Oksotrof
Ana ve babanın genlerinde bulunmasına karşın kendi büyümesi için gerek
- Sis
1. Atmosferde su kaynaklarından buharlaşan su buharının yeryüzüne yakı
- Filaman
Elektrik ampullerinden akım geçtiğinde akkor duruma gelen ve ışık vere
- Mikrovillus
Silindirik yada kübik epitel (örtü) hücrelerinin üst yüzeylerinde emme
