Tarih terimi olarak Panteizm: Doğatanrıcılık. Bir bütün olarak kavranan evrenin Tanrı ile özdeş olduğu ve evrende açığa çıkan bileşik töz, güçler ve yasalar dışındaTanrı olmadığı öğretisi.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık terimi olarak Panteizm: 1-Evren ve tanrıyı bir ve aynı gören anlayış.Evren=Tanrı.
2-Tanrı'nın dünyaya aşkın değil de, içkin olduğunu öne süren Tanrı anlayışı ya da görüşü.
2-Tanrı'nın dünyaya aşkın değil de, içkin olduğunu öne süren Tanrı anlayışı ya da görüşü.
Edebiyat terimi olarak Panteizm: Evrenle Tanrı'nın tek bir şey olduğunu, evrenin tanrıdan tanrının evrenden ayrı bir yönü, ayrı bir varlığı bulunmadığını ileri süren düşünüş biçimi.
Arkeoloji terimi olarak Panteizm: Tanrı'nın her şeyde, ve her şeyin Tanrı'da olduğunu savunan inanca verilen ad. Mısır ve Yunan dinlerinin dünya görüşüne yakından benzeyen bu inanç, M.S. XVII, yüzyılda, özellikle Spinoza'nın yapıtlarının yayımlanmasından sonra önem kazanmıştır.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Sunak (Altar)
Tapınağın içinde ya da yakınında bulunan, tanrılara sunulan adaklar iç
- Alem
Yapıların kubbe ve külah gibi yerlerinin tepesinde, sancaklarda çoğunl
- Epistyl
(Baştaban)Architravın Hellencesi.
- Büst
İnsanın vücudunun başını ya da göğüsten yukarısını gösteren heykel.
- Thymele
Antik Çağ tiyatrolarında sunağa verilen ad.
- Sfumato
Hava perspektifi. ılk kez Rönesans'ın büyük ustası Leonardo'nun yapıtl
- Mezar Steli
Mezar taşı. Yüksekliği eninden uzun, dik bir biçimde zemine yerleştiri
- Peristatis
Tapınağı çevreleyen sütun sırası.
- Strabon
M.Ö. 1. yüzyılda yaşamış ünlü gezgin ve Coğrafya kitabının yazarı.
- Res Publica
Latince kelime anlamı 'kamuya ait' demektir. Roma'da ise 'Cumhuriyet'
