Sebil Nedir ?
Kutsal günlerde sevap kazanmak için dağıtılan içme suyu ve bu amaçla yapılmış taş yapı. Genellikle cami, mescit, tekke, türbe ve çeşmelerin yanında padişahlar ve saraylılar, devlet büyükleri ve malî durumları elverişli kimseler tarafından yaptırılırdı. Üstü kubbeli, ufak yapılar olan sebillerin cepheleri geniş bir pencere biçimindedir. Bu pencerelere süslü oymalı tunç parmaklıklar konur, gelip geçen bu parmaklıklar arasına konan bakır maşrapalardan su içerdi. Köşe sebilleri, cephe sebilleri, anıtsal sebiller, pencere hâlindeki sebiller olmak üzere dört tür sebil vardır. Mimar Sinan Sebili, Beyazıt ve Vefa arasında Hüsrevkethüda Sebili (1566), Yerebatan'da Dilsiztavşanağa Sebili (1670), Beyazıt'ta Şahsultan Sebili (1810), Dolmabahçe'de Hacıeminağa Sebili (1644), Kabataş'ta Kocayusufpaşa Sebili (1787), Eyüp'te Mihrişahsultan Sebili (1796), Sultanahmet'te III. Ahmet Sebili, en ünlülerindendir.
