Arkeoloji terimi olarak Stratigrafi: Aslen bir yerbilim sözcüğüdür. Arkeolojide ise, yerleşimlerde oluşan katmanları açıklamak için kullanılır. İnsanların inşa ettikleri binalar, üzerinde yaşadıkları yerleşim tabanları zaman içinde terk edilir, harabeye döner ve yıkılır. Yıkılan yapıların kalıntılarının üzerine yenilerinin yapılması, yeni nesillerin gelip yaşamlarını sürdürmeleriyle, höyüklerde görüldüğü üzere, yeni katmanlar oluşur. Stratigrafi, yani katmanlaşmanın oluşumu, belli noktalarda jeolojik oluşumlarla paralellik gösterir. Genel bir kural olarak en alttaki tabaka, eğer deprem gibi çok güçlü doğal bir felaketle yer değiştirmemiş ise, en eski olandır. (İng. Stratigraphy)
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Hayat Ağacı Türk ve İslam süsleme sanatlarında hurma ve benzeri ağaçlara verilen a
- Tümülüs Höyük gibi insan yapımı fakat daha dar kapsamlı bir tepeciktir. Höyükt
- Kubbeli Bazilika Bazilika ile merkezi planlı tipin birleşmesinden meydana gelen yapı tü
- Yüzey Araştırması Arkeolojik veri toplamanın temel yöntemlerinden birisidir. Yüzey araşt
- Kesme Taş Düzenli yontulmuş taş. Hem duvar öğesi hem bezeme için düzenli işlenmi
- Gnostik Sıradan müminlerin inandığı dinin arkasında, daha yüksek olan, sadece
- Orthostat Alt duvar sıralarını oluşturan büyük taş bloklar.
- Karolenj Charlamange (şarlman) döneminde (9. yüzyıl) gelişmiş olan sanat üslubu
- Res Publica Latince kelime anlamı 'kamuya ait' demektir. Roma'da ise 'Cumhuriyet'
- Gymnasium Antik dönemde spor ve eğitim faaliyetlerinin yapıldığı okullar.