Ahmediye Mezhebi
Adını, kurucusu Mirza Gulam Ahmet Kaydani'den alan ve 1889'da Hindistan'da kurulan mezhep. Reformcu bir yapıya sahip olan Ahmediye, en çok Pencap halkı arasında yayılmıştır. Bombay, Afganistan, İran ve Mısır'da da yayıldığı görülmüştür. Kurucusunun fikirleri Müslümanlar, Hintliler ve Hristiyanlar arasında tartışılmıştır. İsa'nın ölmediği, İsa ile Muhammet'in mehdi olduğu, cihadın silâhla değil, barışla yapılması gerektiği gibi görüşlere sahip olan mezhep, kurucusunun ölümünden sonra iki kola ayrıldı: Kadyan ve Lahor kolu.
