Albert Camus Kimdir?
(1913 Mondovi/Cezayir-1960 Villeblerin/Fransa), Fransız yazarı. Bir işçi ailesinin çocuğudur. Geçim sıkıntısı ve sağlığının bozukluğu yüzünden Cezayir Üniversitesi'ndeki felsefe öğrenimini yarıda bıraktı. Amatör tiyatroculuk, sonra gazetecilik yaptı. Paris'e gitti (1938). II. Dünya Savaşı'nda Fransız Direniş Hareketi'ne katıldı. Savaştan sonra "Combat" gazetesinin yazıişleri sorumluluğunu üstlendi. Deneme, öykü ve romanlarının yanı sıra, tiyatro yapıtları da ortaya koydu. 1957'de Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı. Son olarak Gallimard Yayınevi'nde yayın yönetmenliği yaptı. Bir trafik kazasında öldü. Nihilist ve varoluşçu bir felsefeyi benimser; ancak her şeyi yıkma isteğinin, bunların yeniden ve daha iyi yapılmasına dayandırılmasıyla nihilizmi aşar. Başkaldırmayı en yüce ahlâk ve düşünce değerlerini koruyan bir ülkü kabul etmesiyle varoluşçuluktan ayrılır. Dünya görüşünün temelini, bireyle dış dünya arasında kapatılması olanaksız ayrımı vurgulayan ÇsaçmaÈ kavramı oluşturur. Ona göre insan, bilinmeyen bir güç tarafından dünyaya fırlatılıp atılmıştır; ama o, bu dünyanın bir parçası değildir. Güvence bulmak için çırpınırken, varoluşun türlü rastlantılarının kuklası olduğunu; özgürlük istersen doğanının nedensellik bağlantısından kurtulamadığını anlar. Sonsuza dek mutluluk isteklerinin karşısına ölüm gerçeği çıkar. Dolayısıyla bu bağlar ve çelişkiler onu dünyaya yabancı duruma getirir. Başlıca yapıtları: Roman ve öyküler: "Noces" (Düğünler, 1938), "L'Etranger" (Yabancı, 1942), "La Peste" (Veba, 1947), "La Chute" (Düşüş, 1956), "L'Exile et le Royaume" (Sürgün ve Krallık, 1958), "La Mort Heureuse" (Mutlu Ölüm, 1971). Oyunlar: "Le Malentendu" (Anlaşmazlık, 1944), "L'Etat de Siège" (Sıkıyönetim, 1948). Deneme ve günceler: "Le Mythe de Sisyphe" (Sisiphos Efsanesi, 1942), "Lettres à un Ami Allemand" (Bir Alman Dosta Mektuplar, 1950-1953), "L'Homme Révolté" (Başkaldıran İnsan, 1951), "Carnets" (günceler, 1961-1964).
