Bertolt Brecht Kimdir?
(1898 Augsburg-1956 Berlin), Alman oyun yazarı ve şairi. Babası bir kâğıt fabrikasının müdürüydü. 1917-1919 yılları arasında Münih'te doğa bilimleri, tıp ve edebiyat öğrenimi yaptı. Öğrenimini yarım bıraktı. Nihilist bir dünya görüşünü dile getiren "Baal" adlı bir oyun yazdı (1922). 1922'de ilk kez Münih'te sahnelenen "Trommeln in der Nacht" (Gecedeki Trampetler) adlı yapıtı kendisine Kleist Ödülü'nü kazandırdı. "İm Dickicht der Städte" (Kentlerin Ormanında) başlığını taşıyan oyununda insanlar arasındaki ilişki kurma çabalarının felce uğrayışını taşıyan oyununda insanlar arasında ilişki kurma çabalarının felçe uğrayışını konu aldı. Yine Münih'te "Leben Eduards II. von England" (İngiltere Kralı II. Edward'ın Yaşamı) adlı oyununu sahneye koydu. Bu oyundan sonra Berlin'e yerleşti ve 1926'ya dek Max Reinhardt'ın dramaturgluğunu yaptı. Brecht'in epik tiyatroya yöneldiği ilk yapıtı 1927'de yazdığı "Mann ist Mann" (Adam Adamdır) adlı komedisidir. Epik tiyatro kavramının temelinde, seyirciyi, sahnede gösterilecek olanlardan eleştirel sonuçlar çıkarmaya yöneltme düşüncesi vardır. Duygular, bu yargısal işleme ancak yardımcıdırlar. Brecht'in amacı, toplumsal gerçeği somut bir biçimde canlandırmak, seyirciyi bu gerçekler üzerinde düşünmeye ve yargı vermeye yöneltmekti. Brecht, 1922'de evlendiği ses sanatçısı Marianne Zoff'tan 1927'de ayrıldı. 1928 yılında Helene Weigel ile evlendi. İlk kez 1928'de Berlin'de oynanan "Dreigroschenoper" (Üç Kuruşluk Opera), Brecht'in o güne dek yazdığı tüm yapıtlarını gölgede bıraktı. Müziğini Kurt Well'in yaptığı bu yapıt, o dönemin en büyük tiyatro olayı oldu; filme de alındı. Bu oyununu, yine bir opera olan "Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny" (Mahagonny Kentinin Yükselmesi ve Çöküşü) izledi (1929). 1932'de yazdığı "Die Heilige Johanna der Schlachthöfe" (Mezbahaların Kutsal Johanna'sı) yapıtında Marksizm'in ekonomik tezlerini temel aldı. 1933'te Nazilerin baskılarından kurtulabilmek için Almanya'dan ayrıldı. Bir süre İsviçre ve Fransa'da kaldıktan sonra Danimarka'ya ve Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti (1941). Bu dönemde yazdığı "Die Gewehre der Frau Carrar" (Carrar Ana'nın Silâhları) adlı oyununda İspanya İç Savaşı'nda geçen bir olayı konu aldı. "Leben des Galilei" (Galilei'nin Yaşamı) ile en önemli oyunlarından birini yarattı (1943). Bu yapıtında dinsel bağnazlığın bilimsel çalışmaları nasıl kösteklediğini anlattı. 1939'da Danimarka'da yazılan "Mutter Courage und ihre Kinder" (Cesaret Ana ve Çocukları) adlı oyunun baş kişisi de, Galilei'de olduğu gibi, olumsuz (suçlu) bir kahramandır. "Der Gute Mensch von Sezuan" (Sezuan'ın İyi İnsanı, 1940) oyunu, insanın içindeki kötünün kendinden mi yoksa toplumdan mı kaynaklandığını tartışır. Son büyük oyunu "Der kaukasische Kreidekreis" (Kafkas Tebeşir Dairesi, 1945) da iyi ile kötünün karşılaştırmasını yapar. Brecht 1947 yılları sonunda Avrupa'ya döndü. 1948'de yapılan bir çağrıyı kabul ederek Doğu Berlin'e gitti. Karısı Helene Weigel'in yönettiği "Berliner Ensemble" tiyatrosunda kendi oyunlarını sahneye koydu. Damar tıkanıklığı yüzünden öldü. Çağdaş tiyatroda dramatik tiyatroya karşıt olarak epik tiyatro kavram ve kuramını geliştiren B. Brecht'in hemen bütün oyunları dünya tiyatrolarında sahnelenmiş ve hâlen de sahnelenmektedir. "Kleines Organon für das Theater" (Tiyatro İçin Küçük Bilgi Aracı, 1953) adlı kitabında kuramsal nitelikteki düşüncelerini anlatmıştır. Oyunları Türkiye'de de sahneye konulmuş, pek çok kuramsal yazısı dergilerde ve kitap hâlinde basılmıştır.
