Estamp Nedir?
Maden, tahta, taş, muşamba vb. üzerine kazıldıktan sonra basılan resim. Teknik özelliklerine ve kullanılan araçlara göre gravür, ofort, taşbasması (litografya), klişe baskı (ofset) gibi adlar alır. Avrupa'da 15. yüzyılda gelişmiş, özellikle İtalya ve Fransa'da yaygınlaşmıştır. Japonlar tarafından yapılan ünlü estamplar serbest ve sade çizgilerden oluşur, gölge yoktur, insan biçimleri ilkeldir. Gravür, mağara çağından bu yana kullanılmış, ilk estamp örnekleri kâğıt kullanarak elde edilmiştir. 15. yüzyıl başındaki estamplar, tahta ve bakır üzerine gravür biçiminde yapılmıştı. Daha sonra bakır üzerine gravür büyük bir gelişme gösterdi. Mantagna ve Pallajuolo gibi sanatçılar, bu gravür türünü büyük bir ustalıkla uyguladılar. Çoğaltma gravürünün kaynağı, desenlerin estampla çoğaltılması geleneğine dayanır. 16. yüzyılda hem tahta hem de bakır üzerinde çalışan büyük sanatçı Albrecht Dürer, 17. yüzyılda bakır üzerinde harikalar yaratan Rembrandt yetişti. 18. yüzyılda çoğaltma gravür baskı büyük bir gelişme gösterdi. Utamuro ve Hokusai gibi Japon estampçılar tüm modern Batı sanatını etkiledi. Piranesi ve Goya, yüzyılın iki büyük ustası olarak tanındı. 19. yüzyılda Géricault, Daumier, daha sonraları Odilen Redon, litografya türünün başyapıtlarını yarattılar. Delacroix özellikle yalama kazı resimde (aquatinta) başarı gösterdi. Çoğaltma gravür yapımında gerileme başlayınca Gustave Doré ile rakipleri ucuz kitapları ve dergileri resimlemeye giriştiler. Sonunda bu sanat, yerini fotogravüre bıraktı. Buna karşılık 19. yüzyılın sonunda yetişen ressam gravürcüler (Manet, Fantin-Latour, Jongkind vb.) üstün nitelikte yapıtlar verdi. Whistler ve Félix Bracquemond özellikle afort resimleriyle ün yaptılar. 20. yüzyılda hemen bütün büyük sanatçılar gravür üzerinde çalıştılar. Bunlar arasında Picasso, Jacques Villon, James Ensor, Derain, Dunoyer de Segonzac, Boussingault ve Gromaire'in ofortlarını; Roualt, Luc-Albert Moreau, Goerg, Lotiron, Minaux'nun litografilerini; Raoul Dufy'nin tahta levha işlerini sayabiliriz.
