Film Nedir?
Fotoğraf çekmeye yarayan, ışığa duyarlı bant ya da yaprak. Sinemada kullanılanlar 10 - 300 m. uzunluğunda, 35, 16, 9.5 ya da 8 mm. eninde, iki yanı delikli bantlardır. Görüntü, film üzerine özel araçlar yardımıyla alınır. Filmlerin, yanmaktan korunmak amacıyla nitrik azotlu yapılması, 1954'te tüm dünyada zorunlu hâle getirildi. Böyle "emniyet filmleri" 300°C ısıya 10 dakika dayanabilmektedir. İlk sesli filmlerde ses, filmden ayrı olarak banda alınır ve çalınırdı. Sonraları senkron olarak film üzerine, ses dalgaları da ışık dalgalarına çevrilerek kaydedildi. Stereofonik ses dönemine ise sinemaskop ve sinerama gibi buluşlardan sonra geçildi. Filmin ışığa duyarlı olan yönü asetil - selülozun üzerine jelatin ve gümüş bromür karışımı kaplanarak hazırlanmıştır. Bu maddeler ışıkta bozulur. Böylece görüntü elde edilmiş olur. Radyografide de kullanılabilen filmler, filme alınacak yere uygun olarak geniş tabakalar hâlindedir.