Honoré De Balzac Kimdir?
(1799 Tours-1850 Paris), Fransız yazarı. Anne sevgisinden yoksun ve mutsuz bir çocukluk geçirdi. Sekiz yaşına geldiğinde yatılı bir okula verildi. Kötü bir öğrenciydi, ama bol bol okuyordu. Paris'te hukuk öğrenimine başladı (1816). Ailesinin karşı koymasına aldırmayarak öğrenimi bıraktı (1819). Babasından aldığı küçük bir aylıkla yetinip gece gündüz okumaya ve yazmaya koyuldu. Başlangıçta takma bir ad altında, salt ticarî amaçla, hiçbir sanat değeri olmayan romanlar yazdı. İki yıl süren bu başarısız yazarlık denemesinden sonra baba evine döndü. Ticarete atılarak bir yayınevi kurdu (1825). İflâs ederek, ölümünden ancak kısa bir süre önce ödeyebildiği büyük bir borca girdi (1827). "Le Dernier Chouan" (Son İsyancı, 1829) adlı romanından sonra, uzun zamandır özlediği üne kavuştu. Yirmi yıl içinde yaklaşık yüz roman ve öykü kaleme aldı. Bunların çoğunu "La Comédie Humaine" (İnsanlık Komedisi, 1842) başlığı altında toplayarak yayımladı. Fransa ve Avrupa'nın en çok okunulan yazarlarından biri oldu. Aşırı çalışması yüzünden sağlığı hızla bozuldu. Bir kalp krizi sonucu öldü. Fransa'da edebiyat alanında coşumculuk (romantizm) akımının hüküm sürdüğü bir dönemde, gerçekçilik akımının öncüsü oldu. Romanlarında yarattığı kişileri, toplumsal ve tarihî koşullara damgasını vuran tipler olarak sergiledi. "İnsanlık Komedisi"nde Fransız Devrimi'nin yerinden oynattığı toplumun genel görüntüsünü yansıttı, her türlü toplumsal tabaka ve ortamdan gelen kişilere yer verdi. İnsanın, sosyal tırmanma, para kazanma, cinsel arzu gibi temel tutkularını işledi. Ele aldığı çevreleri, Paris'in semtten semte değişen yaşayışını, taşranın kendine özgü yönlerini ayrıntılarıyla sergiledi. Kendi deyişiyle "toplumun yazmanı" olmayı amaçladı. Büyük bir hızla kaleme aldığı yapıtlarında üslup incelikleri ve psikolojik çözümlemeler üzerinde durmadı. Onun geliştirdiği gerçekçi yöntem çağdaş dünya edebiyatını çok derinden etkiledi. Gerçekçi romanın babası diye anılan Balzac, büyük bir dil ustalığına ve canlılığa sahip olan "Contes Drolatiques" (Garip Öyküler) adlı bir yapıtla, pek tanınmayan birkaç tiyatro oyunu da yazmıştır. Dilimize çevrilen başlıca yapıtları: "Gobseck" (Tefeci Gobseck, 1830), "La Femme de Trente Ans" (Otuz Yaşındaki Kadın, 1831-1844), "Le Père Goriot" (Goriot Baba, 1834-1835), "Eugénie Grandet", (1833), "Les Illusions Perdues" (Sönmüş Hayaller, 1837-1839), "Histoire de la Grandeur et de la Décadence de César Birotteau" (César Birotteau'nun Yüceliğinin ve Düşüşünün Öyküsü, Türkçeye "César Birotteau" adıyla çevrildi, 1837), "Splendeurs et Misères des Courtisanes" (Kibar Fahişelerin İhtişam ve Sefaleti, 1839-1847), "La Cousine Bette" (1846), "Le Médecin de Campagne" (Köy Hekimi, 1833), "Le Lys dans la Vallée" (Vadideki Zambak, 1835), "Le Curé de Village" (Köy Papazı, 1838-1839), "La Peau de Chagrin" (Tılsımlı Deri, 1831), "La Recherche de l'Absolu" (Mutlak Peşinde, 1834).
