Tasavvufi-Tasavvuf terimi olarak Zübde-i Âlem: Zübde kelimesi çekirdek, öz anlamına gelmektedir. Âlem de dünya, kainat, evren anlamlarında kullanılmaktadır. Bu tamlama ise, kainatın özü anlamında kullanılmaktadır. Tasavvufi anlamı olan bu terime göre, insan kainatın özüdür, kainatta ne varsa, aynı oranda insanda da vardır. Bir diğer ifade ile insan kainatla denk kabul edilmektedir. Zaten kainatın varlık sebebi de insandır.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
- Ahir Arapça, son demektir. Her şeyin evvel ve ahiri Allah'tır. Halife olan
- Şem Mum, meşale anlamında Arapça bir kelime. Bu İlâhî bir nurdur. Sûfînin
- Telbîs Arapça, birbirine karıştırmak manasına bir kelime. Bir şeyin, zıddı ol
- Evliya Arapça velî kelimesinin çoğulu olup dostlar anlamını ifade eder. Hayat
- Zümrüd-ü Anka Yeşil renkli Anka kuşu. Güneş ve ateşten yaratıldığına ve semanın 4. k
- Sala Arapça. Ezandan önce, özellikle Cum'a günleri, Hz. Muhammed (s)'i övme
- Simya Farsça, kimya demektir. Bakırı altına çevirme hüneri, ilm-i Simya'yı m
- Masiva Allah dışındaki diğer tüm varlıklar.
- Âfet Arapça musibet anlamına bir kelime. Kötü huylarda bulunan zararlar ve
- Uzubet Arapça, bekârlık anlamına gelir. Tasavvuf tarihinin erken dönemlerinde