Osmanlıca terimi olarak Akarat-ı Mevkuf: Gerek aynî (yani eşya, arazi vb. mallar) gerek nakdî yollarla elde edilen paranın ve tasarrufunun, hayır işlerine sarf edilmek üzere bir vakfa bağışlanması için kullanılan genel tabirdi.
Benzer Osmanlıca Terimleri:
- Hutbe
Cuma ve Bayram namazlarında okunan dua ve verilen öğüt, hükümdar adına
- İzam
Bir yerin büyüğü, büyük kişi, yönetici.
- Menşur
Onay, Onaylamak. Padişah tarafından verilen bir ferman türü.
- Suhte
Medrese öğrencisi.
- Arâzi-i mukâta'a
Maktû (götürü) bir vergiye bağlanmış arazi, kesime verilmiş topraklar;
- Ak Deri
Eskiden kâğıt yerine kullanılan ve üzerine yazı yazılan derilere veril
- Berberbaşı
Saray berberlerinin başı, yöneticisi.
- Muhtesip
Çarşı ve pazar esnafını din kurallarına göre denetleyen görevli, beled
- Asabe-i nesebiyye
Kan ve soy yoluyla akraba
- Ganimet
Savaşta düşmanlardan alınan her türlü eşya ve gereç.
