Arkeoloji terimi olarak Dehlizli Kiliseler: Son Bizans devrinde ortaya çıkmış bir kilise tipidir. Kubbe kasnağı yüksektir. Kubbealtı mekanını üç taraftan basık bir dehliz çevirir. Ayrıca bu tip kiliselerde binanın cephesine çok önem verilmiştir. Bütün örneklerde çok süslü bir cephe görülür.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Manicilik M.S. III. yüzyılda, İranlı din reformcusu Mani tarafından kurulan dine
- Gladyatör Arenalarda Roma Dönemi'nde hayvanlar ya da insanlarla ölümüne dövüştür
- Deme Yunanca 'demos' kelimesinden gelmektedir. Eski Yunanistan'da sitelerin
- Latifundium Devletten bağımsız olan, ilkel yöntemlerle ve düşük verimle işletilen
- Pronaos Bir tapınakta genellikle doğuda yer alan ve cella'ya (naos) geçit vere
- Tonoz Taş ya da tuğladan örülerek meydana gelen bir mimari örtü elemanı. Biç
- Gotik Avrupa'da Ortaçağ mimarisine verilen ad. 12. yy.ın ortasından Rönesans
- Ağaç Direkli Cami Örtü bölümünü taşıyan ağaç direklere sahip cami tipi. Çok sayıda ağaç
- Köşk Mescit Genellikle Sultanhanı adı verilen bir dizi 13. yüzyıl Anadolu Selçuklu
- Büst İnsanın vücudunun başını ya da göğüsten yukarısını gösteren heykel.