Tarih terimi olarak Lahit: Eski çağlarda içine ölünün içine yerleştirildiği, seramik, taş, ağaç ya da mermerden yapılmış mezarlardır.
Arkeoloji terimi olarak Lahit: Antik çağda ölü gömme gelenekleri arasında ölünün koyulduğu sandık şeklindeki mezardır. Malzemesi ahşaptan, pişmiş toprağa, mermerden kireçtaşına kadar çeşitlilik gösterebilir. Genelde dikdörtgen olan lahitin dış yüzeyi ve kapağı çeşitli kabartmalarla süslenmiş olabilir.
Yapı-Dekorasyon terimi olarak Lahit: Eskiden sinlerin üzerine konulan tabut biçimindeki taş.
Sanat terimi olarak Lahit: 1. Üstü tahta, taş, tuğla, mermer, bronz, kurun ya da pişmiş topraktan yapılan, içine ölünün yerleştirildiği, kapakla örtülü sanduka biçiminde özel mezar.
2. Ölülerin konulduğu taştan veya mermerden oyma mezar.
2. Ölülerin konulduğu taştan veya mermerden oyma mezar.
Turizm ve Otelcilik terimi olarak Lahit: Taş veya mermerden oyma mezar.
Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) terimi olarak Lahit: Harç ile yapılan mezar, ölüleri koymaya mahsus sanduka yerinde kullanılır bir tabir.
Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri:
- Sarma Dal
Tezhipte çiçek ve yapraklı dalların kıvrılarak birbirine sarılmasından
- Serlevha
Başlık, yazma kitabın tezhiplenen başlık bölümü. Bir levha veya kitabı
- Zamk-ı Arabi (Zamkı Arabi)
Ezme yaldız, varak altın ve mürekkep yapımında kullanılan kimyevi madd
- İcazetname, icâzet
İlimde ve yazıda öğrenimini bitirenlere verilen belge; hattat icazetna
- Türk Ta'liki(Türk Taliki)
Ta'lîk XV inci asır başlarında Anadolu'nun şarkında icat edilmiş bir y
- Ulama
Yazma kitaplarda yazı ve sayfa kenarına su olarak yapılan birbirine ba
- Tahrirli Halkâr
Yazma kitapların sayfa kenarlarına altınla yapılan çiçek ve şekillerin
- Düz Levha
Kitap başlıklarının sade olanlarına verilen ad.
- Vahşi
Kamış kalemin ortası kesik ucunun yazıdan yana olan kısmına verilen ad
- Celil
Celî yazının Abbasiler dönemindeki adı.
