Edebiyat terimi olarak Müşakele: Birden fazla anlamı olan sözcüklerin art arda gelecek şekilde, iki anlamı ile kullanılması, birinin söylediği bir sözü bir başkasının değişik anlama gelmek üzere tekrarlaması. Karşılıklı konuşan iki kişiden birinin gerçek veya mecazi anlamda söylediği bir sözü, diğeri başka bir düşünceye yanıt olacak şekilde tekrarlar. Birinci anlamı gerçek olursa çoklukla ikinci kullanıştaki anlamı mecazidir. Örnek:
"Tezer
Yine mi kanmıyorsunuz sözüme
Ne için bakmıyorsunuz yüzüme
Beni bir kere okşasanız ne çıkar?
Melik
Sen çıkarsın... Demek ki fitne çıkar!"
Abdülhak Hâmid Tarhan
"Tezer
Yine mi kanmıyorsunuz sözüme
Ne için bakmıyorsunuz yüzüme
Beni bir kere okşasanız ne çıkar?
Melik
Sen çıkarsın... Demek ki fitne çıkar!"
Abdülhak Hâmid Tarhan
Benzer Edebiyat Terimleri:
- Redif Şiirde, kafiyeden sonra gelen, yazılışı ve anlamı aynı olan sözcüklere
- Sagu İslamiyet öncesi Türk edebiyatında ölen kimselerin arkasından söylenen
- Tinsel Tabaka Dil ile ve dile göre oluşmuş kültürel kimliği belirleyen manevi alan.
- Fikir Yazıları Düşünceye dayalı, öğretme ve bilgilendirme amacıyla yazılan yazıların
- Deyim Çoklukla gerçek anlamlarının dışında bir anlam taşıyan kalıplaşmış söz
- Yekahenk Gazel Beyitleri arasında konu birliği olan gazel.
- Arkaizm 1- Bir anlatıda dilden kaybolmuş ya da geçerliliğini yitirmiş sözcükle
- Maklub Harfleri tersten sıralandığında yine aynı sözcük çıkan sözcükler. Örne
- Gözlem Olaylara, olgulara, varlıklara inceleyici gözle bakmak ve onların beli
- Tür Edebiyatta ortaya konan eserlerin konu ve hedef kitlesi açısından sını