Tarih terimi olarak Panteon: Eski Yunanlıların ve Romalıların bütün tanrılarına ayırdıkları en büyük tapınaklarına verdikleri ad.
Arkeoloji terimi olarak Panteon: Bir halkın inançlarını temsil eden tüm tanrı ve tanrıçalara ve bunları bir araya getiren tapınağa verilen isim. Eski Yunanca Pan=Tüm ve Theos=Tanrı kelimelerinin bir araya gelmesiyle oluşmuştur. Örneğin, Urartu Panteonu, Hitit Panteonu, Hurri Panteonu gibi.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
- Hazire
Camilerin kıble tarafında bulunan küçük mezarlık.
- Pastas
Hellen evinde, üç ya da dört dikitle avluya açılan, hemen hemen bir du
- Dikilitaş
Üzerine şekiller ya da yazılar oyulmuş ve dikey olarak yerleştirilmiş
- Son Cemaat Yeri
14. yüzyıldan itibaren cami ve mescitlerde yaygın olarak kullanılan, a
- Diadokh (Diadokhoi)
İskenderin ölümünden sonra ona en yakın olan komutanlarına verilen ad.
- Bordür
Kenar, genellikle süslemeli kenar şeriti.
- Şapel
1- Tek mekanlı küçük kilise.
2- Büyük bir kilise ya da katedralde
- Arkeolog
Eski çağlarda insanlar tarafından yapılmış toprak üstünde, toprak altı
- Izgara Planı (Dama Tahtası)
Birbirine paralel ve dik sokaklar arasında kalan kare ya da dikdörtgen
- Filistîler
M.Ö. XIII. ve XII. yüzyıllarda Anadolu ve Ege'den gelip Mısır ve Levan
