Edebiyat terimi olarak Rücû: Divan edebiyatı sanatlarından. Bir düşünceyi daha güçlü hale getirmek için, söylenen sözden vazgeçer gibi davranılır. Espri, üzüntü, sevinç, dehşet, hayret durumlarında ifadeyi daha güçlü ve canlı kılmak için kullanılır. Vazgeçme döngü halinde de yapılabilir. Örnek:
Eder isyanıma gönlümde nedâmegalebe
Neyleyeyim yüz bulamam ye's ile afvime talebe
Ne dedim? Tövbeler olsun, bu dafi'i şerdir
Benim özrüm günehimden iki kat beterdir
Nûr-i rahmet niye güldürmeye rûy-i siyehim
Tanrının mağfiretinden de büyük mü günehim?
Şinasi
Eder isyanıma gönlümde nedâmegalebe
Neyleyeyim yüz bulamam ye's ile afvime talebe
Ne dedim? Tövbeler olsun, bu dafi'i şerdir
Benim özrüm günehimden iki kat beterdir
Nûr-i rahmet niye güldürmeye rûy-i siyehim
Tanrının mağfiretinden de büyük mü günehim?
Şinasi
Benzer Edebiyat Terimleri:
- Şathiye
Allah'la senli benli, onunla söyleşircesine yazılan tasavvuf edebiyatı
- Gülmece
Daha çok "Mizah" adıyla bilinen; durumların, olay ve olguların gülünç
- Bend
Bir manzumeyi oluşturan, ikiden çok dizeli parçalardan her birinin adı
- Lirizm
İnsan duygularının çok etkili ve coşkun olarak anlatılması.
- Uyak
Sözcük ve eklerin son heceleri ya da en az iki dizenin sonunda yinelen
- Lehçe
1. Bir dilin tarihsel, toplumsal, kültürel nedenlerle dilbilgisi ve sö
- Redif
Şiirde, kafiyeden sonra gelen, yazılışı ve anlamı aynı olan sözcüklere
- Berdar
Asılmış, darağacına çekilmiş. Divan ve tasavvuf edebiyatında sevgilini
- Fabl
1- Hayvanlar, bitkiler ve cansız nesneler arasında geçtiği hayal edile
- Oğuz Lehçesi
Türkiye, Azerbaycan, Türkmenistan ve Gagavuzların yaşadıkları yerler (
