Türkçe-Dil Bilgisi terimi olarak Söyleyiş: Konuşma ve okumada sözcükleri doğru söyleme. Telaffuz.
Diksiyon ve Hitabet terimi olarak Söyleyiş: Bir kelimenin ses, hece, ton ve vurgu bakımından söylenme biçimi, söyleniş, sesletim, telaffuz.
Benzer Diksiyon ve Hitabet Terimleri:
- Bedensel Davranış
Duruş, jest, mimik gibi görsel simgeler konuşmanın temel öğeleridir.
- Ünlü
Sesli. Vokal. Ağız boşluğunda ve ses yolunda gırtlak, damak, dişler v
- Durak
Söylenen ya da okunan bir metnin solunum yerlerinin oluşturduğu, söz s
- İkileme
Anlatımı daha güzel ve etkili duruma getirmek için aralarında ses benz
- Gecikme
Konuşmada akıcı olamama durumu.
- Lehçe
1. Bir dilin tarihi, siyasi, sosyal ve kültürel sebeplerle çeşitli böl
- Selen
Seleni gürültü niteliğinde olmayan ses diye tanımlayabiliriz. Türkçede
- Zeleştirme
"j" sesinin yerine "z" senini çıkarmaktır. Örnek: şarj= şarz
- Yuvarlaklaşma
Düz ünlünün ünsüz etkisiyle yuvarlak oluşu: savırmak > savurmak, kavış
- Ses Rengi
Sesin kişiye özgü olan tınısı.
