Din Nedir?
İnsanların Tanrı'ya, kaderini bağlı gördüğü üstün bir güç ya da ilkeye inanış ve bağlanışı; varlıkları, davranışları kutsal-kutsaldışı diye ikiye ayırmaya dayanan tasarımlar ve işlemler sistemi; Tanrı'ya inanma ve tapınma konusunda kurulan düşünce ve davranma düzeni. Tek ya da çoktanrıcı dinler vardır. Bütün tektanrıcı dinlerde "Tanrı", evreni yaratan ve sınırsız güçlerin kaynağı olan kutsal varlıktır. Ancak, din kavramının kesin bir tanımı yapılamadığı gibi, kaynağı hakkında da değişik görüşler vardır. "Kolektif psikoloji", "insan davranışı", "insandaki doğal ve toplumsal yetersizliklerin bir yansıması", "büyü", "toplum düzeninin emredici hükümleri", "totemizm", "ilkel animizm" gibi kavram ve tanımlar, dinin kaynağı olarak gösterildi. İslâm'a göreyse din, akıl sahibi bilinçli insanları kendi irade ve istekleri ile hak ve gerçeğe, mutlak hayır ve mutluluğa götüren, insanlara mutluluk yollarını gösteren ve peygamberlerin vahiy ve ilhamına dayanan ilâhi bir yasadır. Din kavramının başlangıcını insanların birkaç aile bir arada yaşamaya başladıkları zamana kadar uzatanlar çoğunluktadır. Bu görüşü taşıyanlara göre, dinler ölüm korkusundan oluşmuştur. İlk insanlar, ölümün doğal olduğuna bir türlü inanamamış, her canlı varlığın gizli bir yaşamı olduğunu sanmışlardır. Bu kanı, dinlerin doğuşuna neden olmuştur. İnsanlar, önceleri Ay, Güneş gibi gökcisimlerine tapmışlar, daha sonraları ise, toprak ve gökyüzünü de tanrıları arasına sokmuşlardır. Dinler, zamanımıza kadar üç aşamadan geçerek gelişmişlerdir: Fetişist dinler, en ilkel din biçimidir. İnsanlar, böyle dinlerde "fetiş" denilen putlara taparlardı. Bu tür dinlere "putperestlik" de denir. Çoktanrıcı dinlerde, birden fazla tanrıya tapılır, "savaş", "bereket", "aşk", "iyilik", "kötülük" gibi kavramların birer tanrısı olurdu. Bu tanrılar yarı insan özelliği gösterirlerdi. Sümerler, Hititler, Asurlular, Babilliler, eski Mısırlılar, Elamlılar, eski Yunanlılar, Romalıların dinleri çoktanrılıydı. Tektanrıcı dinler, İ.Ö. 14. yüzyıldan itibaren görülmeye başlanmıştır. İ.Ö. 1370-1352 yılları arasında hüküm süren Mısır Firavunu IV. Amenofis, insanlık tarihinde tek Tanrı varlığını ilk düşünen kişidir. Musa, bu firavun zamanında yaşamış, vahiyle kurulan ilk tektanrıcı dini, Musevîliği getirmiştir. Musevîliğin kitabına "Tevrat" denilir. Daha sonra Davut "Zebur"u getirmiştir. İsa ise İ.S. 1. yüzyılda Musevîliği ıslah etmek amacıyla Tanrısal vahiyle Hristiyanlığı kurmuştur. Hristiyanlığın kutsal kitabına "İncil" denir. Müslümanlık, son tektanrıcı dindir. İ.S. 610 yılında ortaya çıkmıştır. Peygamberi Muhammet, kutsal kitabı "Kuran"dır. Müslümanlık'ta tek Tanrı "Allah", doğmamış ve doğurulmamıştır, bütün insanların Tanrı'sıdır. Günümüzde Müslümanlık, Hristiyanlık, Musevîlik gibi gelişmiş dinlerin yanı sıra Totemcilik, Budizm, Hinduizm gibi gelişmemiş dinlere inananlar da vardır.
