Mensur Şiir
Ölçü ve uyak koşuluna bağlı kalınmadan, düzyazıyla şiirsel söyleyişin amaçlandığı yazı. Mensure de denilmiştir. Şiirselliği sağlamak için cümlede iç uyum gözetilmiş, imgeden, şairane benzetmelerden yararlanılmıştır. Fransız edebiyatında Baudelaire'in yaygınlaştırdığı (Küçük Mensur Şiirler, 1860) mensur şiirin Türk edebiyatındaki ilk örneklerini Halit Ziya Uşaklıgil vermiştir: "Mensur şiirler" (1889). Edebiyatı Cedide, Fecri Ati ve Millî Edebiyat döneminde yaygın biçimde kullanıldı. Mensure adı da ilk örneklerden sonra 20. yüzyılda verildi.
