Edebiyat terimi olarak Taştir: Bir gazelde her beytin iki mısrasının arasına iki veya üç mısra ekleyerek manzume meydana getirmek. Divan edebiyatı nazım şeklidir. Kelime, Arapça "bir şeyin yarısı, iki cüzünden bir cüzü" anlamındaki şatr kökünden gelir. Taştirde, aynı vezin ve kafiyede, araya iki mısra girerse terb-i mutarraf, üç mısra girerse tahmis-i mutarraf olur. Edebiyatımızda XVIII. yüzyıldan sonra örnekleri görülen taştir çok az kullanılan bir şekildir. En çok Halveti şeyhlerinden Aydi Baba yazmıştır.
Benzer Edebiyat Terimleri:
- Hece Vezni Dizeler arasındaki hece sayısı eşitliğine dayanan ölçü.
- Monolog Tek kişinin konuşması, tiyatro oyunlarında kahramanlardan birinin sahn
- Halkçılık Fransız edebiyatında, 1929 yılında Leon Lemonnier ve Andre Therive'nin
- İgare Bir şairin şirinin bir başka şair tarafından benimsenmesi anlamındaki
- Poetika Şiir üzerine düşüncelerin ve teorilerin bütünü. Bu kelime eskiden Fran
- Güldeste Seçme manzum ya da nesir yazılarının toplandığı dergi. Antoloji de den
- Makta Gazel ya da kasidenin son beyti.
- İkileme Dilin çevrimi içinde uzun yıllar birlikte kullanıla kullanıla kalıplaş
- Fıkra İçinde güldürü ögesi bulunan kısa öyküler için kullanılan fıkra, Gazet
- Meydan Saz şairlerinin saz çalarak, karşılıklı şiir söyledikleri yer.